Woensdag 20 maart 2013
Positie Gustavia: 17°53.915' N 62°51.498 W
Vanmorgen staan we om 06:00 gereed om te vertrekken, maar er is nog geen wind. Eerst nog even het weer opgehaald, maar er zou voldoende wind moeten zijn. Om 6.45 uur vertrekken we voor de 75 nm zeilen naar St. Barts, waar we de nacht willen doorbrengen. Ongeveer halverwege deze tocht, midden op zee, we liggen ongeveer 40 km van het dichtsbijzijnde eiland st. Nevis af, ziet Loud een kleine, open vissersboot van ongeveer 6 meter lengte, met 3 personen aan boord die allen staan te zwaaien. We zeilen er naar toe en het blijkt dat ze geen benzine meer hebben. Zover op open zee is een gevaarlijke situatie en wij hebben geen benzine maar diesel aan boord. We spreken met hun af dat we hulp zullen inroepen en zij houden positie met een drijfanker. Ze zijn verder uitgerust met een marifoon maar door de kleine antenne hebben ze maar een paar km bereik.
We proberen over de VHF hulp in te roepen van de kustwacht van één van de omringende eilanden (Antigua, Barbuda, St. Kitts, St. Nevis, St. Barts), maar we krijgen geen kontakt. Er wordt blijkbaar niet uitgeluisterd! Ook over het SSB noodkanaal krijgen we met geen van de autoriteiten kontakt.
Op de AIS zien we een schip, de Bystander, dat de onfortuinlijke vissers op hun koerslijn heeft. Wij krijgen met hun kontakt en zij zeggen ons toe om de vissers verder te helpen. We krijgen na 1,5 uur een melding dat de Bystander de vissers benzine en voedsel gegeven heeft, de autoriteiten konden ze ook nog niet bereiken. Tegen het einde van de middag, 4 uur na ons eerste kontakt met de vissers, horen wij over het oproepkanaal een vliegtuig van de kustwacht van St. Maarten dat op zoek is naar “onze” vissersboot, de “Angelfish”. Dit vliegtuig krijgt kontakt met de vissers (motorpech?) en zij worden een uurtje later opgepikt door een schip van de St. Maartense kustwacht, de “Friesland”.
Wat is hieraan opvallend? De Bystander heeft een Nederlandse eigenaar en daardoor is deze gehele reddingsactie in de Caribische Zee uitgevoerd door Nederlanders!
In het donker gaan we voor anker bij het Franse eiland St. Barts maar de swell is hier zo hevig dat we nagenoeg niet kunnen slapen. De Rafiki lijkt deze nacht meer op de Jimmie van de kermis.
Positie Gustavia: 17°53.915' N 62°51.498 W
Vanmorgen staan we om 06:00 gereed om te vertrekken, maar er is nog geen wind. Eerst nog even het weer opgehaald, maar er zou voldoende wind moeten zijn. Om 6.45 uur vertrekken we voor de 75 nm zeilen naar St. Barts, waar we de nacht willen doorbrengen. Ongeveer halverwege deze tocht, midden op zee, we liggen ongeveer 40 km van het dichtsbijzijnde eiland st. Nevis af, ziet Loud een kleine, open vissersboot van ongeveer 6 meter lengte, met 3 personen aan boord die allen staan te zwaaien. We zeilen er naar toe en het blijkt dat ze geen benzine meer hebben. Zover op open zee is een gevaarlijke situatie en wij hebben geen benzine maar diesel aan boord. We spreken met hun af dat we hulp zullen inroepen en zij houden positie met een drijfanker. Ze zijn verder uitgerust met een marifoon maar door de kleine antenne hebben ze maar een paar km bereik.
We proberen over de VHF hulp in te roepen van de kustwacht van één van de omringende eilanden (Antigua, Barbuda, St. Kitts, St. Nevis, St. Barts), maar we krijgen geen kontakt. Er wordt blijkbaar niet uitgeluisterd! Ook over het SSB noodkanaal krijgen we met geen van de autoriteiten kontakt.
Op de AIS zien we een schip, de Bystander, dat de onfortuinlijke vissers op hun koerslijn heeft. Wij krijgen met hun kontakt en zij zeggen ons toe om de vissers verder te helpen. We krijgen na 1,5 uur een melding dat de Bystander de vissers benzine en voedsel gegeven heeft, de autoriteiten konden ze ook nog niet bereiken. Tegen het einde van de middag, 4 uur na ons eerste kontakt met de vissers, horen wij over het oproepkanaal een vliegtuig van de kustwacht van St. Maarten dat op zoek is naar “onze” vissersboot, de “Angelfish”. Dit vliegtuig krijgt kontakt met de vissers (motorpech?) en zij worden een uurtje later opgepikt door een schip van de St. Maartense kustwacht, de “Friesland”.
Wat is hieraan opvallend? De Bystander heeft een Nederlandse eigenaar en daardoor is deze gehele reddingsactie in de Caribische Zee uitgevoerd door Nederlanders!
"Bystander" in de haven van Antigua.
Rechts de "Bystander" in de jachthaven van St. Maarten. Links naast de "Bystander" ligt een J-jacht, welke eigendom is van dezelfde persoon. Overdag vaart hij met het zeilschip. 's Avonds is de eigenaar op de "Bystander", meer luxe. De "Bystander" vaart altijd voorop en ligt al voor anker. Het zeilschip komt dan langszij. Het zeilschip heeft zelf geen ankerketting. Met wedstrijden wil men geen extra gewicht aan boord, dus geen ankerketting.
In het donker gaan we voor anker bij het Franse eiland St. Barts maar de swell is hier zo hevig dat we nagenoeg niet kunnen slapen. De Rafiki lijkt deze nacht meer op de Jimmie van de kermis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten