Woensdag 6 maart 2013
Positie Green Island: 17°04.474' N 61°40.432 W
We gaan met de dinghy aan land en als we bij een resort aan land komen, worden we meteen door een gezette vrouwelijk security officer weggejaagd, privat property. We gaan bij de pier van de vissers aanmeren en hier valt meteen het eerste op: overal troep. Als we vervolgens te voet dit gedeelte van het eiland gaan verkennen zien we naast de weg overal rommel en troep, jammer. Verder is het landschap vrij vlak en kaal droog, een beetje ala zuid Frankrijk. Het is al rond de middag als we in het dorpje Willikies aankomen. Gelukkig zien we meteen een gezellig en net restaurantje waar we kiezen voor kipnuggets met patat. Ja lezers er is iets wat je op een boot mist en dat zijn de snacks..
We gaan verder naar het dorp Seatons Glanville. Hier worden wilde roggen gevoerd en inmiddels zijn deze roggen gewend aan mensen. Je kunt per boot, 20 minuten varen, naar de voederplek varen en dan samen met de roggen zwemmen en zelfs aanraken. Daarna is er ook ruimte voor een uurtje snorkelen. Niet gevaarlijk wordt gezegd, maar ja, vraag dit nog maar eens na aan Steve Irwin. Aangekomen op het vertrekpunt van de boten valt ons meteen op dat dit Roggekijken big bussiness is. Een groot aantal boten, die per stuk ongeveer 50 passagiers mee kunnen nemen, liggen aan de steigers. Als we info vragen, blijkt dat we te laat zijn. Vandaag was er alleen om 9:00 uur en om 13:00 de mogelijkheid om de Roggen te bezoeken, er is namelijk geen cruiseboot. Verder is de prijs ook op het nivo cruiseboot, namelijk 50 US dollar per persoon.
Het binnenland in dit gedeelte van Antigua heeft niet veel te bieden. Het is dor, vrij kaal en vooral rommelig.
Positie Green Island: 17°04.474' N 61°40.432 W
We gaan met de dinghy aan land en als we bij een resort aan land komen, worden we meteen door een gezette vrouwelijk security officer weggejaagd, privat property. We gaan bij de pier van de vissers aanmeren en hier valt meteen het eerste op: overal troep. Als we vervolgens te voet dit gedeelte van het eiland gaan verkennen zien we naast de weg overal rommel en troep, jammer. Verder is het landschap vrij vlak en kaal droog, een beetje ala zuid Frankrijk. Het is al rond de middag als we in het dorpje Willikies aankomen. Gelukkig zien we meteen een gezellig en net restaurantje waar we kiezen voor kipnuggets met patat. Ja lezers er is iets wat je op een boot mist en dat zijn de snacks..
Onderweg kwamen we dit mooie kerkje tegen.
Je ziet aan het grasveld voor de kerk hoe droog het land is.
We gaan verder naar het dorp Seatons Glanville. Hier worden wilde roggen gevoerd en inmiddels zijn deze roggen gewend aan mensen. Je kunt per boot, 20 minuten varen, naar de voederplek varen en dan samen met de roggen zwemmen en zelfs aanraken. Daarna is er ook ruimte voor een uurtje snorkelen. Niet gevaarlijk wordt gezegd, maar ja, vraag dit nog maar eens na aan Steve Irwin. Aangekomen op het vertrekpunt van de boten valt ons meteen op dat dit Roggekijken big bussiness is. Een groot aantal boten, die per stuk ongeveer 50 passagiers mee kunnen nemen, liggen aan de steigers. Als we info vragen, blijkt dat we te laat zijn. Vandaag was er alleen om 9:00 uur en om 13:00 de mogelijkheid om de Roggen te bezoeken, er is namelijk geen cruiseboot. Verder is de prijs ook op het nivo cruiseboot, namelijk 50 US dollar per persoon.
Overal in de omgeving wordt reclame gemaakt van snorkelen met roggen.
Wij hebben deze eerder gezien in Tobago.
Achter het eiland zouden de robben gevoerd worden.
Het binnenland in dit gedeelte van Antigua heeft niet veel te bieden. Het is dor, vrij kaal en vooral rommelig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten