Donderdag 20 september 2012
Positie Chaguaramas: 10°40.78' N 61°38.15 W
Squall (Wikipedia): “A squall is a sudden, sharp increase in wind speed which is usually associated with active weather, such as rain showers, thunderstorms, or heavy snow. Squalls refer to an increase in the sustained winds over a short time interval, as there may be higher gusts during a squall event. They usually occur in a region of strong mid-level height falls or mid-level tropospheric cooling, which force strong localized upward motions at the leading edge of the region of cooling, which then enhances local downward motions just in its wake.”
In de tropengordel op de oceaan komen regelmatig onweersbuien voor. Deze zijn zeer plaatselijk en komen quasi uit het niets opdagen en zijn van korte duur, ongeveer een uur. Deze onweersbuien zijn beroemd en berucht onder de zeilers omdat deze buien gepaard gaan met flinke windstoten, tot wel windkracht 8 á 9 Bf. In het jargon worden deze onweersbuien “squalls” genoemd, het Engelse woord voor onweersbui. Wij hebben met de Rafiki nooit een squall meegemaakt en volgens onze medezeilers hebben we hierdoor nog altijd geluk gehad. Wij zeggen altijd daarop dat je geluk afdwingt door een goede tochtplanning te maken. Tot nu dan….
Tijdens het middaguur van de overtocht van Grenada naar Trinidad is het zover: de lucht betrekt plotseling, een donkere deken van wolken wordt over ons heen getrokken en het begint flink te waaien. We hebben geen tijd om de zeilvoering te verkleinen dus loeven we sterk af om een meer voordewindse koers te krijgen. Toevallig had Loud over deze strategie laatst nog met Han en Jack gesproken. Snel aftuigen of reven tijdens windstoten is niet erg handig op de Rafiki, dus dit afloeven lijkt de beste oplossing. We krijgen windstoten tot ongeveer 35 knopen (windkracht 7-8) en dat valt ons eigenlijk wel mee. Tijdens de squall krijgen we ook de bijbehorende stortregen. Zonder schade maar zeiknat is het een uur later windstil en motoren we de laatste 10 NM naar Trinidad.
We pikken op de ankerplek in Chaguaramas een moorring op (aandachtig gadegeslagen door een zeeschildpad!) en gaan lekker op de wal een hapje eten. We zijn al lang in deze contreien want we komen zowaar al enkele bekenden tegen: Louis en Marie van de Butterfly en Rich van de Windswept.
Positie Chaguaramas: 10°40.78' N 61°38.15 W
Squall (Wikipedia): “A squall is a sudden, sharp increase in wind speed which is usually associated with active weather, such as rain showers, thunderstorms, or heavy snow. Squalls refer to an increase in the sustained winds over a short time interval, as there may be higher gusts during a squall event. They usually occur in a region of strong mid-level height falls or mid-level tropospheric cooling, which force strong localized upward motions at the leading edge of the region of cooling, which then enhances local downward motions just in its wake.”
In de tropengordel op de oceaan komen regelmatig onweersbuien voor. Deze zijn zeer plaatselijk en komen quasi uit het niets opdagen en zijn van korte duur, ongeveer een uur. Deze onweersbuien zijn beroemd en berucht onder de zeilers omdat deze buien gepaard gaan met flinke windstoten, tot wel windkracht 8 á 9 Bf. In het jargon worden deze onweersbuien “squalls” genoemd, het Engelse woord voor onweersbui. Wij hebben met de Rafiki nooit een squall meegemaakt en volgens onze medezeilers hebben we hierdoor nog altijd geluk gehad. Wij zeggen altijd daarop dat je geluk afdwingt door een goede tochtplanning te maken. Tot nu dan….
Tijdens het middaguur van de overtocht van Grenada naar Trinidad is het zover: de lucht betrekt plotseling, een donkere deken van wolken wordt over ons heen getrokken en het begint flink te waaien. We hebben geen tijd om de zeilvoering te verkleinen dus loeven we sterk af om een meer voordewindse koers te krijgen. Toevallig had Loud over deze strategie laatst nog met Han en Jack gesproken. Snel aftuigen of reven tijdens windstoten is niet erg handig op de Rafiki, dus dit afloeven lijkt de beste oplossing. We krijgen windstoten tot ongeveer 35 knopen (windkracht 7-8) en dat valt ons eigenlijk wel mee. Tijdens de squall krijgen we ook de bijbehorende stortregen. Zonder schade maar zeiknat is het een uur later windstil en motoren we de laatste 10 NM naar Trinidad.
We pikken op de ankerplek in Chaguaramas een moorring op (aandachtig gadegeslagen door een zeeschildpad!) en gaan lekker op de wal een hapje eten. We zijn al lang in deze contreien want we komen zowaar al enkele bekenden tegen: Louis en Marie van de Butterfly en Rich van de Windswept.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten