Dinsdag 27 december 2011:
Deze door Fransen geleide jachtclub is een kroeg/restaurant met een minicamping en een jeugdherberg op een omheind stukje aan het strand. Vanaf de ankerplek, waar een 20-tal boten voor anker liggen, is een houten pier waar we makkelijk met de dinghy kunnen aanmeren. We zijn gaan slapen en zijn om 12:00 uur opgestaan en naar de yachtclub gegaan. We betalen een bedrag per nacht waarbij we als tegenprestatie de faciliteiten van de club kunnen gebruiken, zoals informatie over de omgeving, restaurant, bar, douches, wifi, informatie over inklaren en informatie over het zeilen in Senegal en Gambia. Het is warm, 28 graden.
Na het inschrijven op de club en een koud biertje (erg lekker na 7 dagen), zijn we even de omgeving gaan verkennen. We hebben in 2007 en in 2009 Thailand bezocht. Met een rugzak hebben we het land doorkruist. In mijn beeldvorming was Thailand een referentie voor Afrika. Ik kwam echter bedrogen uit, Dakar was hier niet mee te vergelijken. De weg aan de CVD is een doorgaande weg maar wel een zandweg. Overal rommel en er zijn op talloze plaatsen kraampjes waar mensen proberen iets te verkopen. Deze kraampjes zijn opgebouwd met materialen die ze ter plaatse gevonden hebben. De levensstandaard is blijkbaar zo laag dat er geen geld is voor de aanschaf of huur van een “normaal” bouwsel.
Maar ja, er is zelfs geen geld om de weg te verharden… Overal ligt rommel en je hebt het idee dat de mensen hier niet “leven” maar meer “overleven”. We hadden ons wel voorbereid op een “cultuurshock” en we hadden in gedachten de vergelijking met Bangkok al gemaakt, maar Bangkok is in vergelijking met Dakar een zeer moderne en welvarende stad….
Aangezien Senegal niet veel exporteert wordt er nagenoeg niets geïmporteerd. Onderdelen en zaken van waarde zijn niet te koop in dit gedeelte van de wereld. Het enige wat te koop wordt aangeboden zijn zaken die wel in Senegal geproduceerd worden zoals groente, fruit en vis.
In de buurt van de yachtclub ligt de visafslag, maar zoals te verwachten is dit ook een aparte beleving. De vis wordt vanuit authentieke kano’s aan land gebracht en wordt daar op een tapijt op het strand aan het publiek aangeboden. De restjes van gisteren en eergisteren zijn nog duidelijk te ruiken en de meeuwen en de katten doen zich te goed aan vangstrestjes en visresten, die na het schoonmaken achteloos op het strand gegooid worden.
Hygiëne is een woord wat niet voorkomt in het woordenboek van de Senegalees. Rob de Geus van de “Smaakpolitie” zou hier acuut een zenuwinzinking krijgen. Hij maakt zich druk over het deur-rubbertjes van de koelkast, maar hier is niet alleen dit rubbertje maar ook de bijbehorende koelkast niet aanwezig.
Het is druk, mannen vrouwen en kinderen, komen hier hun maaltijd van de dag kopen, die in de avond met een beetje rijst en wat fruit genuttigd zal worden. Wij zullen een dezer dagen ook een visje gaan scoren op deze markt.
Positie Dakar:
14°42'45.36" N 17°25'46.70" W
Vanmorgen om
6:00 uur hebben we de ankerplek bij de Club de Voile Dakar (CVD) opgezocht. Deze
reis was niet alleen de langste tot nu toe, maar de lezers zal het ook
opgevallen zijn dat dit de eerste oversteek is dat we ook aankomen op de geplande
plaats (dit in tegenstelling tot de tocht naar de Canarische Eilanden vanaf
Sines en de tocht naar Tenerife vanaf Porto Santo). Deze door Fransen geleide jachtclub is een kroeg/restaurant met een minicamping en een jeugdherberg op een omheind stukje aan het strand. Vanaf de ankerplek, waar een 20-tal boten voor anker liggen, is een houten pier waar we makkelijk met de dinghy kunnen aanmeren. We zijn gaan slapen en zijn om 12:00 uur opgestaan en naar de yachtclub gegaan. We betalen een bedrag per nacht waarbij we als tegenprestatie de faciliteiten van de club kunnen gebruiken, zoals informatie over de omgeving, restaurant, bar, douches, wifi, informatie over inklaren en informatie over het zeilen in Senegal en Gambia. Het is warm, 28 graden.
Club CVD, gezien vanuit de Rafiki
Rafiki in het midden (witte boot met rode bies)
Na het inschrijven op de club en een koud biertje (erg lekker na 7 dagen), zijn we even de omgeving gaan verkennen. We hebben in 2007 en in 2009 Thailand bezocht. Met een rugzak hebben we het land doorkruist. In mijn beeldvorming was Thailand een referentie voor Afrika. Ik kwam echter bedrogen uit, Dakar was hier niet mee te vergelijken. De weg aan de CVD is een doorgaande weg maar wel een zandweg. Overal rommel en er zijn op talloze plaatsen kraampjes waar mensen proberen iets te verkopen. Deze kraampjes zijn opgebouwd met materialen die ze ter plaatse gevonden hebben. De levensstandaard is blijkbaar zo laag dat er geen geld is voor de aanschaf of huur van een “normaal” bouwsel.
Werkplaats aan de doorgaande weg
Doorgaande weg in Dakar
Maar ja, er is zelfs geen geld om de weg te verharden… Overal ligt rommel en je hebt het idee dat de mensen hier niet “leven” maar meer “overleven”. We hadden ons wel voorbereid op een “cultuurshock” en we hadden in gedachten de vergelijking met Bangkok al gemaakt, maar Bangkok is in vergelijking met Dakar een zeer moderne en welvarende stad….
Aangezien Senegal niet veel exporteert wordt er nagenoeg niets geïmporteerd. Onderdelen en zaken van waarde zijn niet te koop in dit gedeelte van de wereld. Het enige wat te koop wordt aangeboden zijn zaken die wel in Senegal geproduceerd worden zoals groente, fruit en vis.
In de buurt van de yachtclub ligt de visafslag, maar zoals te verwachten is dit ook een aparte beleving. De vis wordt vanuit authentieke kano’s aan land gebracht en wordt daar op een tapijt op het strand aan het publiek aangeboden. De restjes van gisteren en eergisteren zijn nog duidelijk te ruiken en de meeuwen en de katten doen zich te goed aan vangstrestjes en visresten, die na het schoonmaken achteloos op het strand gegooid worden.
Vissers arriveren bij de vismarkt
Vismarkt Dakar
Hygiëne is een woord wat niet voorkomt in het woordenboek van de Senegalees. Rob de Geus van de “Smaakpolitie” zou hier acuut een zenuwinzinking krijgen. Hij maakt zich druk over het deur-rubbertjes van de koelkast, maar hier is niet alleen dit rubbertje maar ook de bijbehorende koelkast niet aanwezig.
Zelf gebouwde "koelkasten"
Het is druk, mannen vrouwen en kinderen, komen hier hun maaltijd van de dag kopen, die in de avond met een beetje rijst en wat fruit genuttigd zal worden. Wij zullen een dezer dagen ook een visje gaan scoren op deze markt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten