Silvia – Salento (Colombia), lange busreis

Donderdag 12 februari 2015

’s Morgens nemen we afscheid van Silvia en gaan we gepakt en gezakt met de bus naar de volgende bestemming, namelijk Salento.

Wat was er eerst, het huis of de steen????

We nemen afscheid van het mooie landschap en de lieve mensen van Silvia.

Bus is weer volgepakt. Ook achterop staan altijd mensen.

Een echte mochila-tas, gekocht bij de Guambia-indianen.

Het reizen met de bus gaat in dit land erg gemakkelijk. Iedere stad heeft een busterminal en diverse maatschappijen bieden transport aan naar letterlijk alle delen van het land. De bestemmingen zijn overal duidelijk aangegeven. Na een busreis van 6 uur komen we in de loop van de middag aan in Salento. Dit dorpje ligt aan de voet van het Andes gebergte midden tussen de koffieplantages. Door zijn mooie ligging is dit dorpje een bekende trekpleister voor toeristen en Colombianen uit de omgeving. We nemen een hostel in het centrum en gaan in de avond een hapje eten bij een Amerikaans (!) restaurantje.

Silvia (Colombia), wandeling dorpen guambia-indianen

Woensdag 11 februari 2015
Het is vandaag een stralende dag en we maken een wandeling naar een van de dorpjes van de Guambia indianen.

Met het hele gezin op de motor. Vrouw zit meestal dwars op de motor, kind ertussen.

Ze zijn erg klein van stuk.

Hier krijgen de Guambia's uitleg. Waarover, geen idee....

Ook de werkzaamheden op het land worden uitgevoerd met de typische kleding.

Kinderen laten zich iets makkelijker fotograferen. Alleen bij deze drie meiden duurde het wat langer.

Het vervoer speelt zich hier af op motoren, chiva’s (bussen) en 4x4 auto’s, paarden zien we maar zelden. Het pad loopt langs een riviertje en we zien talloze forellenkwekerijen. Zonder uitzondering zijn de kleine kwekerijen mooi aangelegd en bijgehouden. Als we bij de poort van een van de kwekerijen staan, worden we door de trotse eigenaar naar binnen geroepen en krijgen we uitleg over het kweekproces.

Lorenzo, eigenaar van deze forellenkwekerij, liet ons de diverse vissen zien.

Bij het eerste Guambia dorp zien we een vrouw een riem weven. Deze riem, met het figuur en de kleuren van de Guambia indianen, wordt gebruikt als riem, gedragen over de traditionele zwarte rok. We mogen komen kijken en bewonderen het vakmanschap van deze dame. Natuurlijk kopen we ook een riem bij deze vriendelijke vrouw. 

De wandeling leidt ons door een prachtige bergachtige setting met wonderlijke mensen, heel mooi en indrukwekkend.

Oude grafstenen.

Silvia (Colombia), markt en wandeling

Dinsdag 10 februari 2015

We staan vroeg op om het begin van de markt mee te maken. De Guambia wonen niet in Silvia maar in dorpen rondom deze plaats. Op dinsdag komen ze hier in Silvia om onderling en met mensen uit het dal handel te drijven om zo inkomsten te derven.

Het overdekte gedeelte van de markt.

De keukens liggen aan de buitenkant van de overdekte markthal. Alles wordt op hout gekookt.

Verkoop van eieren.

Ook buiten gaat de verkoop van producten door.  Veel Guambia indianen verkopen dezelfde producten.

De mannen, welke niet tot de Guambia indianen behoren, dragen poncho's en een hoed. 

Deze man heeft ook nog een lasso bij zich.

Typisch straatbeeld. Mannen en vrouwen met poncho's of met de traditionele klederdracht. Gesleep met spullen, voor zowel te verkopen als te kopen. Auto's volgeladen met spullen.

Vele Guambia's met een aparte gezichtsuitdrukking. Ze lijken erg veel op elkaar.

Tijdens het wachten op de bus wordt er gekletst, wordt er garen getwijnd en gehaakt. 

Allen hebben een mochila tas bij zich.

De bussen, die de mensen en de gekochte en niet-verkochte spullen, weer naar de bergen brengen.

En als je een levend schaap koopt, moet dit natuurlijk ook mee.

In Silvia is nog altijd veel controle door militairen en politie.

De mensen uit het dal verkopen huishoudelijk zaken, machines, gereedschap, kleding etc. en de Guambia verkopen met name landbouwproducten en handwerk. De Guambia vrouwen zijn erg goede wevers en hakers en zij vervaardigen de mooiste zaken van lamswol-garen dat ze zelf spinnen.
Marlène koopt van een van de Guambia vrouwen een mooie tas.

’s Middags gaan we ondanks het miezerige weer toch een wandeling maken. Dit keer zonder Dorrie, zij krijgt geen genoeg van de fotogenieke mensen alhier op de markt. Langs dit bergpad , wat met name bereden wordt door motoren, 4x4 en een soort overdreven gepimpte bussen, zien wij heel veel ambachtelijke steenfabriekjes. De klei wordt hier uit de bergwand gegraven en vervolgens wordt met een gemotoriseerde pers de stenen gevormd. De stenen worden aan de lucht gedroogd waarna ze in een hout gestookte steenoven gebakken worden.

Eerst lopen we naar een kerkje,boven op de heuvel. Van hieruit heb je een mooi uitzicht op Silvia.

Een steenfabriek, waar de stenen gemaakt worden, gestapeld en gedroogd.

Indianen, op weg naar huis. Alle gekochte spullen staan boven op de bus. 

In de bus, bovenop de bus en achter de bus zitten en hangen mensen.

Popayan – Silvia (Colombia)

Maandag 9 februari 2015

Popayan is eigenlijk een tussenstop. De eindbestemming voor ons uitstapje verder naar het zuiden is Silvia. Dit is een dorp waar elke dinsdag de Guambia Indianen uit de omgeving markt houden. Deze indianen hebben een heel specifieke kledingdracht en als we uit de bus stappen, valt deze bevolkingsgroep meteen op. Er is ook iets anders dat ons onderweg al beetje bij beetje opviel, het is koud! Silvia ligt op bijna 3.000 meter en met een spijkerbroek, shirt en sweatshirt hebben we het nog koud.

Rivier in Silvia.

De eerste vrouw, behorende tot de Guambiana indianen, die wij tegenkwamen.

Bijna alle vrouwen hebben wol bij zich, wat tijdens het wandelen, het wachten op de bus etc getwijnd wordt.

De markt is op dinsdag, maar enkele vrouwen hebben vandaag al een plaatsje bemachtigd.

Alles gaat op de brommer mee, hele families, melkkannen etc.

Slager van het dorp.

Overal in de straten zie je paarden.

De mannen, behorende bij de Guambia indianen. Kenmerkend, een blauwe omslagdoek/rok,

 een poncho (meestal zwart), een bolhoedje en een mochila tas.

De kerk van Silvia.

Je ziet nog vele oude auto's en vrachtauto's rondrijden.

De kinderen, allen in schooltenue, worden van school gehaald. 

Kleine kinderden worden in een doek op de rug gedragen.

We vinden een kamer in een hotel/restaurant waar ook een bakkerij gevestigd is. Dit verzekerd ons van een super ontbijt tijdens ons verblijf. Hoe verder van de kust en hoe verder van de grote steden hoe goedkoper Colombia wordt. Een overnachting in een ruime kamer met TV en eigen toilet/douche: € 9,- pp. Complete maaltijd (soep, hoofdgerecht en een glas frisdrank): € 2,80 en een flesje bier (0,33): € 0,85.

Het dorp is door de Guambia letterlijk kleurrijk gemaakt.