Tintipan (Colombia) – Achutupu (Panama)

Dinsdag 17 tot en met woensdag 18 maart 2015

Positie Achutupu: 9°11.577 N 77°59.365 W
Rond het middaguur gaan we ankerop. De weersvoorspellingen voor morgennamiddag en –avond/nacht voorspellen weinig wind dus besluiten we om vandaag en vannacht te reizen. Het is totaal 130 nm naar de plek in Panama die we uitgekozen hebben en dit is ongeveer 200 km. We schatten dat het, afhankelijk van de hoeveelheid wind, 20 – 24 uur zeilen is. We moeten in Panama door koraalriffen navigeren waarvan het beschikbare kaartmateriaal beperkt is. Daarom willen we per se bij daglicht aankomen om met goed zicht ook op het oog veilig door de riffen heen te varen.

Een laatste blik op Isla Islote.

We hebben goede wind tijdens de tocht maar de zee is erg ruw. De golven zijn hoog en komen dwarsscheeps binnen zodat flink heen en weer geslingerd worden. In de vroege ochtend worden we nog even vergezeld door een groep dolfijnen van een vrij klein merk, welk merk weet ik niet. Ook krijgen we beet, een mooie Dorade (oftewel MahiMahi of goudmakreel) maar tijdens het binnenhalen weet hij zich van de haak los te wurmen, helaas. We komen net na het middaguur aan en weten veilig binnen de riffen door te manoeuvreren en we gaan voor anker achter het eiland Achutupu. Het eiland is bebouwd met pittoreske hutten met palmbladdaken. We zijn aangekomen in de San Blas, het land van de Kuna indianen.

De eerste kano's komen voorbij, allen met een zeiltje gemaakt van diverse stoffen.

Tintipan (Colombia), Isla Islote

Maandag 16 maart 2015

Positie Tintipan: 9°47.311 N 75°50.983 W
’s Maandags gaan we naar het “beroemde” eiland Islote. Dit eiland staat namelijk in het Guiness Book of Records als het dichtstbevolkte eiland ter wereld. Nu lagen in dit gebied 2 eilanden dicht bij elkaar, Tintipan en Mucura van wie Tintipan het grootste is. De bevolking in dit gebied bestaat uit vissers en zij hebben op een moment besloten om zich niet op een van deze eilanden te vestigen maar zelf een eiland te maken tussen deze twee natuurlijke eilanden in….. Ze zijn begonnen met een paar huisjes die op een ondergrond van schelpen worden gebouwd en het is verder uitgegroeid tot een schelpeneiland waar nu ongeveer 1200 mensen op een hoopje zitten. “Waarom???” vraagt de lezer meteen en dat vroegen wij ons ook af.

We meren met de dinghy af aan de kade van Islote. De bewoners zijn erg vriendelijk en het is inderdaad een volledig volgebouwd eilandje. We zien een stapel zonnecellen op de kade liggen. Deze zijn aangeschaft ter vervanging van de generator, deze is versleten en besloten is om op zonne-energie verder te gaan. Het eiland krijgt verder elke wee bezoek van een marine-schip uit Cartagena dat drinkwater levert. Er worden twee redenen gegeven waarom de bevolking van Tintipan “gevlucht” is. Door de mooie stranden van Trintipan hebben rijke Colombianen veel grond op dit eiland gekocht. Hierdoor is de grondprijs zodanig gestegen dat het niet meer betaalbaar was voor de lokale vissers. Een andere reden wordt gegeven door het feit dat het op Tintipan stikt van de muggen. Niet alleen de normale steekmug maar ook een mini-uitvoering van een mug, een soort zandvlieg. Deze soort weet zich door alle muskietennetten te wurmen en steekt erg gemeen. Wij denken dat de laatste reden de belangrijkste is.

2 prive-huizen in het midden van het water.

Het centrum van Isla Islote.

Overal staan jerrycans voor het vullen van brak water bij Isla Tintipan en drinkwater van Cartagena.

Huizen staan zeer dicht bij elkaar.

Als we bij een winkeltje op Islote wat uien kopen worden we door een blonde, blanke jongeman in het Engels aangesproken. We maken een gesprek en het blijkt dat deze man ook uit Nederland komt. Zijn naam is Bram en hij runt samen met twee anderen een hostel. Dit hostel is gebouwd op betonnen palen in het water, ongeveer 250 m van Islote. We spreken af dat we aan het einde van de middag wat komen drinken.

Alvorens we een bezoek brengen aan Bram maken we een dinghytour door de mangroven aan het westelijke gedeelte van het eiland. Hier zijn ook weer een paar vakantievilla’s en zelfs een hotel. Tussen de mangroven zijn kleine strandjes en het gebied is geheel omringd door een koraalrif. 

Smalle doorgangen in de mangrove.

Een doorgang komt uit bij een binnenmeertje. Alleen toegankelijk met kano.

Prive-optrekje in de mangrove.

Na deze leuke ontdekkingsreis gaan we even buurten bij Bram. Het is druk bij het hostel. Elke dag komt een boot van het vasteland waar toeristen naar het hostel en bijgelegen hotel gebracht worden, en bij Bram verblijven deze dag 16 backpakkers. Deze gasten zijn met name jongeren uit Europa. We praten met Denen, Zweden en ook een Nederlander. Het is een hostel met een prachtige ligging. In de vroege avond gaan we weer terug naar de Rafiki.

Tintipan (Colombia), wandeling eiland

Zondag 15 maart 2015

Positie Tintipan: 9°47.311 N 75°50.983 W
Na een goede nachtrust gaan we Tintipan verkennen. Aan de zuidzijde waar we liggen, zijn nauwelijks begaanbare paadjes. We lopen langs het strand en komen een paar particuliere vakantiehuizen tegen, die hier aan het strand gebouwd zijn. Veel bewoners van het naburige eiland Islote komen met hun kano naar Tintipan om zoet water te halen. Er zijn nog een paar kleine, troebele poelen met regenwater en op Islote is geen natuurlijk water en dus erg schaars en duur. Het water van deze modderpoelen op Tintipan wordt gebruikt voor te douchen, de was en de schoonmaak.

Huis, waarschijnlijk van iemand niet van het eiland, beklad met leuzen zoals hoerenzoon etc.

Kano's worden hier gelanceerd om zoet/brak water te gaan halen.

Isla Martin - Tintipan (Colombia)

Zaterdag 14 maart 2015

Positie Tintipan: 9°47.311 N 75°50.983 W
Rond de middag, als de wind weer een beetje opsteekt, gaan we ankerop voor een tocht van ongeveer 25 NM verder zuid, de Bernardino archipel. We hebben een rustig zeiltochtje, zonder vis, en we gaan aan het einde van de dag voor anker liggen in de luwte van het eilandje Tintipan. Het is een zeer rustige ankerplek in water van 5 meter diepte. We kijken uit op strandjes, mangroven en kokospalmen op het eiland, een prachtige plek.

Rechts het eiland Tintipan.

Isla San Martin (Colombia)

Woensdag 11 tot en met vrijdag 13 maart 2015

Positie Isla San Martin: 10°10.495 N 75°46.399 W

Het is een weerzien met deze archipel, we zijn hier een paar weken geleden ook met Dorrie en Lei geweest. We ankeren voor Isla St Martin en we merken dat de dompelpomp van de bilge regelmatig aanslaat. Na een controle in het motorruim blijkt dat de impellorpomp van het primaire koelwatersysteem lekt bij de as. Waarschijnlijk bezweken keerringen en deze zullen we in Panama gaan vervangen.

Onze ankerplek ligt op een diepte van ongeveer 4 meter, maar het loopt vrij snel af naar 25 meter. Als het ’s avonds uit het noordoosten sterk gaat waaien krabt het anker en we weten na veel geklungel in een wind van meer dan 25 knopen, tussen de riffen en in het stikdonker het anker weer te zetten. Desondanks of dankzij worden het twee onrustige nachten hier in de Rosario archipel.

Overdag wordt de romp ontdaan van ongelofelijk veel barnicels. Dit zijn schelpdieren die groeien in de vorm van een klein vulkaantje. Door de hoge mate aan biologische vervuiling en de door het rivierwater aangevoerde kalk, groeien deze schelpdieren in de baai van Cartagena explosief. De hele romp is compleet dichtgegroeid met deze schelpjes!

‘s Morgens krijgen we tot twee keer toe bezoek van een groep dolfijnen die rond de boot jagen op een ontbijt in de vorm van wat lekkere visjes. Dit is opmerkelijk omdat dolfijnen normaal gesproken ondieptes mijden maar gelukkig vormt deze groep een uitzondering op deze regel.

Dolfinarium.

Privehuis bij Isla Martin.

De broodbakmachine wordt in stelling gebracht en het eerste brood is direct een succes. Dit voorspelt veel goeds voor de komende tijd.

Cartagena (Colombia)

Maandag 2 tot en met dinsdag 10 maart 2015

Positie Cartagena: 10°24.560 N 75°32.557 W
We doen wat klussen zoals een nieuwe UV band op het achterlijk van onze genua, het verbeteren van de elektriciteit in de accu-ruimte, reparatie van de watermaker, inmaken van vlees, een nieuwe keukenkraan zoeken, de Rafiki bevoorraden voor ongeveer 3 maanden, gas vullen, benzine en diesel bunkeren etc.

Als je hier wat langer ligt, dan vallen er een aantal zaken op. Door de week heb je ’s morgens vroeg en op het einde van de middag veel golfslag, veroorzaakt door de boottaxi’s die met grote snelheden door de ankerplaats varen om mensen naar hun werk en terug naar huis te brengen. In het weekend begint de golfslag iets later, maar blijft de hele dag doorgaan. De jetset heeft namelijk ook weekend en zij varen met hun patserboten regelmatig voorbij. Vanuit de haven gaan ze eerst naar rechts. Hier wordt getankt, en daarna komen ze weer voorbij en gaan ze naar een eilandje of een strandje.
Dan komen er iedere morgen 3 a 4 kleine houten kano’s voorbij, met peddelende mannen die gaan vissen. We zien ze wel iedere morgen vertrekken, maar we zien ze nooit meer terugkomen.
Meestal komt er rond de middag een cruiseboot aan, die vervolgens rond 22.00 uur weer vertrekt.
En de grote zeeschepen liggen vlakbij de terminal te wachten op een plek aan het dok. Hier wordt dag en nacht geladen en gelost.
Dan zijn er nog enkele zeilschepen die chartertochten organiseren van Colombia naar Panama en andersom. Iedere twee weken liggen deze boten hier voor anker. Meestal stappen er een 10-tal backpackers af (vaak met rastahaar en blote voeten) en enkele dagen later stappen weer nieuwe backpackers op om richting Panama te varen. We zouden hier nog heel lang kunnen blijven, maar we hebben toch besloten morgen verder te reizen. Eerst naar de eilanden van Colombia, Isla Rosario en Isla Bernardino. Vervolgens naar het grensdorpje van Colombia en dan naar de 365 eilanden van Colombia. Het internet zal vaak slecht zijn, maar we proberen ons blog bij te werken.

Na lange tijd zien we eindelijk weer eens bramen.

Ananasplant in bloei.

Vele mooie bloemen in de natuur van Colombia.

Ook paddestoelen zijn hier weer te vinden.

Mooie foto van een insect, gemaakt door Dorrie. 

Alle bovenstaande foto's zijn gemaakt in het binnenland van Colombia. Doordat we te veel foto's hadden, zijn deze nooit gepubliceerd, maar wel de moeite waard.

Cartagena (Colombia)

Woensdag 18 tot en met zondag 1 maart 2015

Positie Cartagena: 10°24.560 N 75°32.557 W
Een van de voordelen van Cartagena ten opzichte van het binnenland valt meteen op na de landing, de tropische temperatuur. Wij zij er inmiddels zo aan gewent dat we bijna niet meer zonder willen/kunnen. We hoeven niet meer buiten de deur te eten dus maken we de eerste dagen lekkere Hollandse hap, gekookte aardappelen met een stukje vlees met jus en wat groenten….heerlijk.

We hebben ons tot nu toe helemaal veilig gevoeld in Colombia. Dat lijkt niet zo bijzonder maar dat is het wel. In Colombia heerst al tientallen jaren een bloedige strijd tussen het regeringsleger en groeperingen die de huidige regering te kapitalistisch vinden en een bloedig strijd voeren om de welvaart beter over de bevolking te verdelen. De grootste en bekendste guerrilla groep is de FARC. Op het hoogtepunt van hun populariteit had de FARC 200.000 aanhangers. Deze van oorsprong idealistisch groepering had/heeft voor hun strijd veel geld nodig en zij vonden dit in de vorm van de handel in cocaïne. Dit is echter zo winstgevend dat nagenoeg alle leden van de FARC hun idealen door de jaren heen vergeten hebben en deze verruild hebben met de, door drugshandel verkregen, Amerikaanse dollar. Was de FARC in het begin een guerrillagroep die door middel van geweld hun heilstaat in Colombia wilden oprichten, zo is het nu niets meer dan een groep kapitalistische criminelen die met barbaars geweld hun vrijstaat in de oerwouden willen behouden. Dit met als enige doel om het inkomen door de drugshandel veilig te stellen.
De jarenlange strijd tegen de FARC is gelukkig echter niet zonder resultaat. De FARC telt heden ten dage nog maar 6.000 aanhangers.
Colombia heeft de dienstsplicht. Jongeren moeten vooraf kiezen of ze deze dienstplicht willen vervullen in het leger of bij de politie. Na twee maanden opleiding volgt een actieve dienst van 12 maanden. Deze jongens zitten niet in de kazerne, maar ze hebben actieve dienst in het land om de veiligheid te waarborgen. Vandaar dat je hier op nagenoeg elke hoek van de straat (en in de bergen) een politieagent of een militair ziet.

Politie te paard.

Wandeling naar bergtop in Cali. Links politie te paard, rechts politiepost. Verder waren er enkele wandelaars op het hele traject.

Militairen in Salento.

Militaire controle tijdens de weekmarkt in Silvia.

Op vele hoeken van straten, bij rivieren, bij wegwerkzaamheden zie je deze bunkers van zandzakken.

Ook heeft de Amerikaanse regering in de veiligheid van Colombia geïnvesteerd om de toevoer van drugs naar de US een halt toe te roepen. Al deze maatregelen hebben er toe geleid dat Colombia op dit moment voor ons een veilig land is om doorheen te reizen. Zoals gezegd hebben wij ons nooit onveilig gevoeld en hebben we geen enkele vorm van criminaliteit ervaren. Ook is de Colombiaanse bevolking heel erg vriendelijk en behulpzaam, kortom een prachtig land om te vertoeven!

Dat wil echter niet zeggen dat Colombia geen problemen meer heeft met de georganiseerde misdaad. Colombia is nog altijd de grootste producent van cocaïne en deze miljardenindustrie is in handen van meedogenloze criminelen.