Zondag 7 mei 2017 en maandag 8 mei 2017
Positie Port Antonio: 18°10.804 N 76°26.577 W
Het valt ons op dat Port Antonio, door de afwezigheid van cruiseboten, veel armer is dan Ocho Rios. Hierdoor zijn er meer bedelaars en zwervers en wordt er ook meer aan ons hoofd gezeurd voor een taxi, rafting, watervallen of Marihuana. De Jamaicanen zijn volgens hun eigen woorden “lay-back and relaxed, no problem” maar dit is eigenlijk een andere term voor nonchalance en lui. Door een overgroot gedeelte van de bevolking wordt 's morgens begonnen met een dikke joint en vervolgens gaan ze aan de werkdag beginnen. Je kan je dan goed voorstellen dat de concentratie en ook de productiviteit op zijn zachts gezegd niet op een hoog niveau zullen liggen. Om over de invloed van de THC in het verkeer maar even te zwijgen... Er gebeurt door arbeid dus niet veel in dit land en hierdoor worden er maar weinig inkomsten en/of initiatieven gegenereerd en zijn de meeste mensen arm. Iedere bedelaar die ons ziet aankomen wordt meteen actief en begint luidruchtig een aalmoes te vragen, iets dat hij bij zijn landgenoten niet doet omdat in zijn stereotype beeld wij als “witjes” geld hebben en de Jamaicanen niet.
De echte sufferds zijn de Rastafaria's, de Rastamannen met hun grote voorbeeld Bob Marley. In hun geloof staat de Ganja (=Marihuana) centraal. Door het roken van Ganja kom je dichter bij je geloofsovertuiging en deze mannen blowen dus de hele dag op een indrukwekkend niveau. Door deze levensovertuiging is het niet mogelijk om een baan te houden of überhaupt een redelijk inkomen te genereren. Je ziet veel Rastamannen een kluizenaarsleven leiden in wat armzalige hutjes of in verlaten woonhuizen. Ook zien we regelmatig Rastamannnen door de dorpen en steden lopen in kleding die al in verre staat van ontbinding is en ze hebben allemaal een geesteloze blik in hun ogen. Gelukkig zien we maar weinig jeugdige als Rastafaria rondlopen, dus voor hun is er nog hoop. Port Antonio heeft volgens ons qua natuurschoon het beste van Jamaica, maar door de opdringerige bewoners is het niet het leukste stadje.
Positie Port Antonio: 18°10.804 N 76°26.577 W
Het valt ons op dat Port Antonio, door de afwezigheid van cruiseboten, veel armer is dan Ocho Rios. Hierdoor zijn er meer bedelaars en zwervers en wordt er ook meer aan ons hoofd gezeurd voor een taxi, rafting, watervallen of Marihuana. De Jamaicanen zijn volgens hun eigen woorden “lay-back and relaxed, no problem” maar dit is eigenlijk een andere term voor nonchalance en lui. Door een overgroot gedeelte van de bevolking wordt 's morgens begonnen met een dikke joint en vervolgens gaan ze aan de werkdag beginnen. Je kan je dan goed voorstellen dat de concentratie en ook de productiviteit op zijn zachts gezegd niet op een hoog niveau zullen liggen. Om over de invloed van de THC in het verkeer maar even te zwijgen... Er gebeurt door arbeid dus niet veel in dit land en hierdoor worden er maar weinig inkomsten en/of initiatieven gegenereerd en zijn de meeste mensen arm. Iedere bedelaar die ons ziet aankomen wordt meteen actief en begint luidruchtig een aalmoes te vragen, iets dat hij bij zijn landgenoten niet doet omdat in zijn stereotype beeld wij als “witjes” geld hebben en de Jamaicanen niet.
De echte sufferds zijn de Rastafaria's, de Rastamannen met hun grote voorbeeld Bob Marley. In hun geloof staat de Ganja (=Marihuana) centraal. Door het roken van Ganja kom je dichter bij je geloofsovertuiging en deze mannen blowen dus de hele dag op een indrukwekkend niveau. Door deze levensovertuiging is het niet mogelijk om een baan te houden of überhaupt een redelijk inkomen te genereren. Je ziet veel Rastamannen een kluizenaarsleven leiden in wat armzalige hutjes of in verlaten woonhuizen. Ook zien we regelmatig Rastamannnen door de dorpen en steden lopen in kleding die al in verre staat van ontbinding is en ze hebben allemaal een geesteloze blik in hun ogen. Gelukkig zien we maar weinig jeugdige als Rastafaria rondlopen, dus voor hun is er nog hoop. Port Antonio heeft volgens ons qua natuurschoon het beste van Jamaica, maar door de opdringerige bewoners is het niet het leukste stadje.
Port Antonio, met op de achtergrond de Blue Mountains.
Vaak liggen deze in de wolken, maar vandaag een mooie blauwe lucht.
Vele kleine winkeltjes. Ze verkopen vaak frisdrank, fruit en snoepgoed/chips.
De kerk van Port Antonio.
Na 2 maanden is ons Jamaica avontuur ten einde en we gaan ankerop voor een spiksplinternieuwe bestemming voor de Rafiki met zijn bemanning, namelijk de Dominicaanse Republiek. We zijn drie jaar geleden al eens twee dagen gestrand in een baai van dit land, maar we gaan nu officieel het land verkennen. De tocht is richting oost en dit is in de Carieb altijd een “pain in the ass”. We wachten op een weergaatje met weinig wind, een zogenaamd “Amerikaans” weergaatje dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten