Dinsdag 11 augustus 2015 tot en met vrijdag 14 augustus 2015
Positie Holandes Cays: 9°35.348 N 78°40.491
We zijn ondertussen al meer dan 5 weken weg van de bewoonde wereld en over twee dagen is er een mooie weersverwachting voor een zeiltocht terug naar Puerto Linton. We gaan ankerop voor een zeiltocht naar het westelijke puntje van de Lemon Cays om van daaruit overmorgen te vertrekken naar Linton.
Helaas zijn de weergoden ons vandaag niet goed gezind. De tocht is tegen de verwachting in niet bezeild en de wind blaast ons niet naar west maar naar noord. Hier liggen de Holandes Cays met Redge en Debby in de “swimming pool”. Aangezien dit ook een aantrekkelijke bestemming is, gaan we in de namiddag voor anker op onze vertrouwde plek naast de Runner. Een half uurtje later zitten we lekker op de Runner de afgelopen weken bij te kletsen, we zijn een beetje thuisgekomen. ’s Avonds besluiten we om nog een paar dagen langer hier te blijven liggen.
De “pool” blijft een magische plek en we gaan elke dag snorkelen. Ik weet een flinke Koraalduivel (+/- 30 cm) te schieten. Ik weet dat duikers speervissen verafschuwen. Dit komt omdat jagende snorkelaars de vissen angstig maakt en daardoor de vissen van duikers en snorkelaars wegzwemmen. Ook worden haaien en Barracuda’s agressiever in wateren waar gespeervist wordt. Maar van de vangst van de Koraalduivel worden de duikers onder de bloglezers weer een beetje blij. Deze vis is illegaal via de Stille Oceaan in deze wateren gekomen en heeft in de Atlantische Oceaan (nog) geen natuurlijke vijanden en vreet zich vol aan vooral jonge koraalvisjes. Een kleine ecologische ramp die ik door deze vangst een heel klein beetje verkleind heb. De Koraalduivel heeft veel giftige stekels en deze zijn door Marlène vakkundig verwijderd en we hebben dit diertje gefileerd heerlijk opgepeuzeld.
We gaan op bezoek bij de fotograaf Franz uit Wenen die met zijn catamaran “Bright Star” al 9 jaar onderweg is. Hij is nu samen met zijn zoon Philip die vakantie viert en over een paar maanden komt zijn vrouw terug aan boord.
Koraal is ouder dan hoger dierlijk leven en is al vele miljoenen jaren actief op deze aardbol. De eilanden, de bodem en zelfs de hele kust is “gebouwd” door het koraal. De stranden zijn witter dan in Nederland omdat in Europa de kust bestaat uit steengruis(zand) of kiezel en hier uit fijne deeltjes kalk, ontstaan uit koraal en dit is veel witter. Koraal groeit onderwater en stopt met groeien totdat het de oppervlakte net niet bereikt. Hierdoor zijn aan de hele kust ondieptes die maar een paar centimeter onder het wateroppervlakte liggen. Ook zie je grote plekken waar alleen koraalzand, een product dat gevormd is door de erosie van dood koraal, zich heeft verzameld. Omdat koraal alleen groeit op een vaste ondergrond, rots of dood koraal, ontstaat een gebied met zandplaten, zandstranden en eilanden afgewisseld met koraalformaties. Door de verschillende ondergronden krijgt het water prachtige kleuren. Diepe delen zijn donderblauw, koraal is bruin, zeegras blauwgroen en zandgrond wordt turquoise. In de luwte achter koraalformaties is het prima ankeren omdat het ondiepe koraalrif een perfecte golfbreker is en de ondergrond erachter vaak bestaat uit zand of zeegras.
Stoere zeilers achter een glas bier zullen beweren dat ze op deze kleuren veilig op zicht, dus zonder kaarten, door koraalriffen kunnen navigeren maar gelet op de vele wrakken aan deze kust en onze eigen ervaring betwijfelen wij dit. Wij gebruiken de combinatie van zeekaarten en onze ogen om hier veilig te varen. De kaarten in dit gebied zijn niet altijd betrouwbaar en we zijn dus voortdurend op de uitkijk voor ondieptes. Daarbij speelt ook nog mee dat wanneer je met slecht weer hier op het scherpe koraalrif loopt er geen sleepboten zijn die je van het rif kunnen trekken en je boot in dat geval zeker als verloren moet beschouwen..
Marlène heeft in de Swimming Pool vanuit de mast van de Rafiki mooie plaatjes gemaakt om bovenstaand verhaal illustreren.
Positie Holandes Cays: 9°35.348 N 78°40.491
We zijn ondertussen al meer dan 5 weken weg van de bewoonde wereld en over twee dagen is er een mooie weersverwachting voor een zeiltocht terug naar Puerto Linton. We gaan ankerop voor een zeiltocht naar het westelijke puntje van de Lemon Cays om van daaruit overmorgen te vertrekken naar Linton.
Helaas zijn de weergoden ons vandaag niet goed gezind. De tocht is tegen de verwachting in niet bezeild en de wind blaast ons niet naar west maar naar noord. Hier liggen de Holandes Cays met Redge en Debby in de “swimming pool”. Aangezien dit ook een aantrekkelijke bestemming is, gaan we in de namiddag voor anker op onze vertrouwde plek naast de Runner. Een half uurtje later zitten we lekker op de Runner de afgelopen weken bij te kletsen, we zijn een beetje thuisgekomen. ’s Avonds besluiten we om nog een paar dagen langer hier te blijven liggen.
De “pool” blijft een magische plek en we gaan elke dag snorkelen. Ik weet een flinke Koraalduivel (+/- 30 cm) te schieten. Ik weet dat duikers speervissen verafschuwen. Dit komt omdat jagende snorkelaars de vissen angstig maakt en daardoor de vissen van duikers en snorkelaars wegzwemmen. Ook worden haaien en Barracuda’s agressiever in wateren waar gespeervist wordt. Maar van de vangst van de Koraalduivel worden de duikers onder de bloglezers weer een beetje blij. Deze vis is illegaal via de Stille Oceaan in deze wateren gekomen en heeft in de Atlantische Oceaan (nog) geen natuurlijke vijanden en vreet zich vol aan vooral jonge koraalvisjes. Een kleine ecologische ramp die ik door deze vangst een heel klein beetje verkleind heb. De Koraalduivel heeft veel giftige stekels en deze zijn door Marlène vakkundig verwijderd en we hebben dit diertje gefileerd heerlijk opgepeuzeld.
We gaan op bezoek bij de fotograaf Franz uit Wenen die met zijn catamaran “Bright Star” al 9 jaar onderweg is. Hij is nu samen met zijn zoon Philip die vakantie viert en over een paar maanden komt zijn vrouw terug aan boord.
Koraal is ouder dan hoger dierlijk leven en is al vele miljoenen jaren actief op deze aardbol. De eilanden, de bodem en zelfs de hele kust is “gebouwd” door het koraal. De stranden zijn witter dan in Nederland omdat in Europa de kust bestaat uit steengruis(zand) of kiezel en hier uit fijne deeltjes kalk, ontstaan uit koraal en dit is veel witter. Koraal groeit onderwater en stopt met groeien totdat het de oppervlakte net niet bereikt. Hierdoor zijn aan de hele kust ondieptes die maar een paar centimeter onder het wateroppervlakte liggen. Ook zie je grote plekken waar alleen koraalzand, een product dat gevormd is door de erosie van dood koraal, zich heeft verzameld. Omdat koraal alleen groeit op een vaste ondergrond, rots of dood koraal, ontstaat een gebied met zandplaten, zandstranden en eilanden afgewisseld met koraalformaties. Door de verschillende ondergronden krijgt het water prachtige kleuren. Diepe delen zijn donderblauw, koraal is bruin, zeegras blauwgroen en zandgrond wordt turquoise. In de luwte achter koraalformaties is het prima ankeren omdat het ondiepe koraalrif een perfecte golfbreker is en de ondergrond erachter vaak bestaat uit zand of zeegras.
Stoere zeilers achter een glas bier zullen beweren dat ze op deze kleuren veilig op zicht, dus zonder kaarten, door koraalriffen kunnen navigeren maar gelet op de vele wrakken aan deze kust en onze eigen ervaring betwijfelen wij dit. Wij gebruiken de combinatie van zeekaarten en onze ogen om hier veilig te varen. De kaarten in dit gebied zijn niet altijd betrouwbaar en we zijn dus voortdurend op de uitkijk voor ondieptes. Daarbij speelt ook nog mee dat wanneer je met slecht weer hier op het scherpe koraalrif loopt er geen sleepboten zijn die je van het rif kunnen trekken en je boot in dat geval zeker als verloren moet beschouwen..
Marlène heeft in de Swimming Pool vanuit de mast van de Rafiki mooie plaatjes gemaakt om bovenstaand verhaal illustreren.
Het donkere deel is erg ondiep. Op de achtergrond het buitenrif en de Caribische Zee.
De Runner, de boot van Debbie en Redge.
Het water is zo helder. Je ziet de ankerketting over de grond lopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten