Charlotteville
Zondag 10 juni tot en met zondag 17 juni
Positie Charlotteville: 11°19.45' N 60°33.09 W
De volgende baaien die we passeren langs de westkust van Tobago zijn minder geschikt voor ankeren en we besluiten door te varen naar de Man-of-War bay. Deze baai heeft zijn naam te danken aan de 2e wereldoorlog. Deze baai met het dorp Charlotteville was tijdens deze oorlog een uitrustplek voor de geallieerde zeelieden die in de oorlog vochten.
Als we de baai invaren, liggen er noordelijk voor de ingang van de baai een Amerikaan en een Fransman voor anker en verderop aan de kust ligt een blauw zeiljacht voor anker met de Nederlandse vlag: het is de “Zwerver” met Ellen en Harrie. Dit gezellige koppel hebben we in Domburg (Suriname) ontmoet. Nadat we veilig voor anker liggen gaan we nog even op de Zwerver borrelen, een gezellige middag/avond volgde.
De Man-of-War bay is een fantastische plek. De baai met het dorp ligt paradijselijk tussen de bergen/heuvels van het regenwoud van Noord-Tobago. Het is naar onze bescheiden mening zelfs veel mooier dan het zuidelijke Store bay. Er is behoorlijk wat bedrijvigheid door visserij en wat beperkt toerisme en in de loop van maandag komen nog een 6-tal zeiljachten in de baai ankeren.
Als we de romp van de Rafiki schoon willen maken ontwaart Marlène onder de boot een aantal vissen (verpleegstervissen?) waarvan de Engelse naam “sharcksucker” is. Deze vissen leven in symbiose met haaien en roggen waar ze met meeliften door zich met een zuignap vast te zuigen. Deze stumpers zijn niet erg snugger: zij zien de romp van de Rafiki vermoedelijk aan voor een haai of rog. Ze hebben geen angst voor mensen: als we naast de boot zwemmen, komen ze enthousiast naar ons toe, iets wat Marlène niet zo kan waarderen.
Dinsdag zijn we te gast op het Duitse jacht “Rufus” van Marion en Harald uit Duitsland(www.wir-sind-weg.eu). Zij zeilen op een Lagoon, een 12 meter lange catamaran, een schitterende boot.
Dinsdagnacht is er onweer en woensdag blijkt dat een blikseminslag ervoor gezorgd heeft dat het kabelsignaal voor de TV en internet niet meer werkt. Het gevolg is dat we de wedstrijd Nederland – Duitsland voor het EK moeten volgen met een antennesignaal in zwart-wit met veel ruis. We kijken deze wedstrijd samen met Ellen en Harrie, maar ook met de Duitsers Marion en Harald en met twee Fransen zeilers. Helaas, Nederland verliest en is nagenoeg uitgeschakeld op dit toernooi.
Donderdag wandelen we van Charlotteville over de weg door het oerwoud naar Speyside, een plaats aan de andere kant van het eiland, een heel mooie wandeltocht met prachtige uitzichten.
In Speyside is een ruïne van een oude suikerfabriek met een watermolen.
‘s Avonds is er een Barbequeavond bij “Jane’s Quality”. Samen met het gezelschap waar we gisteren voetbal mee gekeken hebben, gaan we lekker barbequen met tonijn en kip: heerlijk.
Aan de noordkant van Man-of-War bay ligt Pirates bay met een mooi koraalrif. Tijdens het snorkelen over dit rif zien we enorme scholen kleine visjes, het krioelt hier werkelijk van kleine vis. Loud ontwaard nog een Barracuda van ongeveer 1 m.
Zaterdagavond is er “legging-evening” in de plaatselijke bar. Op deze avond wordt de draagster van de meest sexy legging van de avond gekozen. We gaan samen met Harald en Marion een kijkje nemen en zien voornamelijk kandidaten voor titel: “de meest uitrekbare legging” in de bar. Van sexy is geen sprake, integendeel zelfs.
Zondag is het weer voetbalmiddag. De kabel is hersteld, het beeld is weer scherp én zelfs in kleur, maar dit mag niet baten: Oranje wordt persoonlijk door Christiano Ronaldo naar huis gestuurd. Aan het einde van de middag komen Harald en Marion nog even langs op de Rafiki en ’s avonds gaan we lekker eten in het dorp.
Wat is verder nog speciaal aan Charlotteville:De bevolking is hier zeer Christelijk (Anglicaans) en de afgelopen week was een bekende dominee van Trinidad hier op bezoek. Op het sportveld in het midden van Charlotteville is een tent opgebouwd en hierin staat deze dominee elke avond zeer luidruchtig te prediken en samen met een band en koor gospelliederen te zingen, geheel op z’n typisch Afro-Amerikaanse manier.
In het dorp lopen overal kippen rond die bijna allemaal kuikens hebben. We vragen aan een inwoner of deze kippen allemaal bezitters hebben. Hij vertelt ons dat de kippen “wild” zijn. Zij hebben geen bezitter maar scharrelen gezellig in het dorp. Als je zin hebt in een kippetje op de Barbecue, dan mag je proberen een kip te vangen.
Zondag 10 juni tot en met zondag 17 juni
Positie Charlotteville: 11°19.45' N 60°33.09 W
De volgende baaien die we passeren langs de westkust van Tobago zijn minder geschikt voor ankeren en we besluiten door te varen naar de Man-of-War bay. Deze baai heeft zijn naam te danken aan de 2e wereldoorlog. Deze baai met het dorp Charlotteville was tijdens deze oorlog een uitrustplek voor de geallieerde zeelieden die in de oorlog vochten.
Als we de baai invaren, liggen er noordelijk voor de ingang van de baai een Amerikaan en een Fransman voor anker en verderop aan de kust ligt een blauw zeiljacht voor anker met de Nederlandse vlag: het is de “Zwerver” met Ellen en Harrie. Dit gezellige koppel hebben we in Domburg (Suriname) ontmoet. Nadat we veilig voor anker liggen gaan we nog even op de Zwerver borrelen, een gezellige middag/avond volgde.
De Man-of-War bay is een fantastische plek. De baai met het dorp ligt paradijselijk tussen de bergen/heuvels van het regenwoud van Noord-Tobago. Het is naar onze bescheiden mening zelfs veel mooier dan het zuidelijke Store bay. Er is behoorlijk wat bedrijvigheid door visserij en wat beperkt toerisme en in de loop van maandag komen nog een 6-tal zeiljachten in de baai ankeren.
Man of war Bay met in het midden de Rafiki.
De winkelstraat van Charlotteville, de openingstijden zijn zeer wisselend.
Dinsdag zijn we te gast op het Duitse jacht “Rufus” van Marion en Harald uit Duitsland(www.wir-sind-weg.eu). Zij zeilen op een Lagoon, een 12 meter lange catamaran, een schitterende boot.
Dinsdagnacht is er onweer en woensdag blijkt dat een blikseminslag ervoor gezorgd heeft dat het kabelsignaal voor de TV en internet niet meer werkt. Het gevolg is dat we de wedstrijd Nederland – Duitsland voor het EK moeten volgen met een antennesignaal in zwart-wit met veel ruis. We kijken deze wedstrijd samen met Ellen en Harrie, maar ook met de Duitsers Marion en Harald en met twee Fransen zeilers. Helaas, Nederland verliest en is nagenoeg uitgeschakeld op dit toernooi.
Donderdag wandelen we van Charlotteville over de weg door het oerwoud naar Speyside, een plaats aan de andere kant van het eiland, een heel mooie wandeltocht met prachtige uitzichten.
Rotsachtige kust aan de westzijde van Tobago.
Suikerfabriek met watermolen in Speyside.
‘s Avonds is er een Barbequeavond bij “Jane’s Quality”. Samen met het gezelschap waar we gisteren voetbal mee gekeken hebben, gaan we lekker barbequen met tonijn en kip: heerlijk.
Barbeque met Bertrand en Roman uit Frankrijk, Harald en Marion uit Duitsland en Harrie en Ellen uit Nederland.
Zaterdagavond is er “legging-evening” in de plaatselijke bar. Op deze avond wordt de draagster van de meest sexy legging van de avond gekozen. We gaan samen met Harald en Marion een kijkje nemen en zien voornamelijk kandidaten voor titel: “de meest uitrekbare legging” in de bar. Van sexy is geen sprake, integendeel zelfs.
Zondag is het weer voetbalmiddag. De kabel is hersteld, het beeld is weer scherp én zelfs in kleur, maar dit mag niet baten: Oranje wordt persoonlijk door Christiano Ronaldo naar huis gestuurd. Aan het einde van de middag komen Harald en Marion nog even langs op de Rafiki en ’s avonds gaan we lekker eten in het dorp.
Wat is verder nog speciaal aan Charlotteville:De bevolking is hier zeer Christelijk (Anglicaans) en de afgelopen week was een bekende dominee van Trinidad hier op bezoek. Op het sportveld in het midden van Charlotteville is een tent opgebouwd en hierin staat deze dominee elke avond zeer luidruchtig te prediken en samen met een band en koor gospelliederen te zingen, geheel op z’n typisch Afro-Amerikaanse manier.
In het dorp lopen overal kippen rond die bijna allemaal kuikens hebben. We vragen aan een inwoner of deze kippen allemaal bezitters hebben. Hij vertelt ons dat de kippen “wild” zijn. Zij hebben geen bezitter maar scharrelen gezellig in het dorp. Als je zin hebt in een kippetje op de Barbecue, dan mag je proberen een kip te vangen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten