Bonaire, cruiseboot

Zaterdag 17 juni 2017 tot en met maandag 19 juni 2017

Positie Bonaire: 12°09.127 N 68°16.733 W
We maken nog een paar mooie duiken met de Hookah, gewoon rond de boot met prachtige vissen en schitterend koraal. Jammer dat we hier niet mogen speervissen, we zien een paar mooie snappers voorbij zwemmen. Voordat we de duik maken, moeten we eerst even naar een duikshop om een snorkelpenning te kopen. Alles hier op Bonaire is erg commercieel, iedereen die van het koraal wil genieten moet een vergunning (penning) kopen.

Wanneer op een morgen een Amerikaanse cruiseboot aanmeert, wordt het dorpje Kralendijk overspoeld met een paar duizend overjarige, corpulente Amerikanen. Er is een heuse toeristische markt opgezet waar Caribische prullaria veel te duur verkocht worden. Het wegennet wordt deze dag bevolkt met gemotoriseerde golfkarretjes met onbeholpen Amerikanen die te pas en onpas stoppen om een paar kiekjes te maken. Ook zien we veel geblindeerde aircobusjes rijden die de cruiseboot-gasten naar de toeristische attracties op het eiland vervoeren. Om 5 uur in de namiddag worden de trossen van de cruiseboot losgemaakt en hiermee keert ook de rust op het eiland weer terug.

Winkelstraat in Bonaire.

Rechts op de foto typisch cruiseboot toeristen.

De munteenheid van Bonaire is de Amerikaanse Dollar. Om het makkelijk te maken heeft Curacao als munteenheid de Antiliaanse Gulden en Aruba de Arubaanse Gulden.

Na een goede week zien we in de weersverwachtingen dat er een stormfront noord van de ABC eilanden voorbij gaat trekken en zo'n zogenaamde “tropical wave” kan erg vervelend zijn als je hier in Bonaire aan een mooring hangt. Wij besluiten dan ook om uit te klaren en met de passaatwind naar Curacao te zeilen om dit weer op het Spaanse Water (een beschutte baai) over ons heen te laten komen.

Bonaire, bezoek dorpsgenoot

Maandag 12 juni 2017 tot en met vrijdag 16 juni 2017

Positie Bonaire: 12°09.127 N 68°16.733 W
In de loop van de morgen komen we aan op Bonaire waar we een mooring oppikken bij Karel's Bar, een gezellige bar die op een Pier in het water gebouwd is. Op Bonaire mag je in verband met het risico op beschadiging van het koraal, nergens ankeren. Het gebied met moorings, meerboeien in het Nederlands, ligt parallel aan de boulevard van de hoofdstad van Bonaire, Kralendijk. Het water is kristalhelder en nodigt ons meteen uit om een duik te nemen. Rond de boot ontwaren we een prachtig koraalrif met talrijke kleurrijke vissen op een diepte van ongeveer 10 meter.

Ook het inklaren op Bonaire is een feestje. We parkeren onze bijboot bij Karel en lopen een 200m waar de Douane en Immigratie is.
Na het, overigens vlotte, inklaren ruiken we een bekende geur die meteen de productie van onze speekselklieren naar een topproductie stuurt: een friettent! Na een verblijf van 2,5 jaar in Midden-Amerika zien we een echte Nederlandse friettent met alle denkbare lekkernijen. Ik bestel een friet met pindasaus en een frikandel speciaal en Marlene laat zich culinair verwennen met een friet met mayo en een viandel. Ongelofelijk hoe lekker een “gewone vette bek halen bij een snackbar” kan smaken, hier kan geen sterren-restaurant aan tippen!

Maar het kan nog gekker. Wanneer we de volgende dag een wandeling maken naar de plaatselijke Appie Hein worden we overdonderd door de aangeboden zaligheden: drop, vele soorten kaas, snijvlees, de vele soorten brood, Calve pindakaas, hagelslag, rookworst, boerenkool, droogworst, roggebrood, stroop, enz. te veel om op te noemen. Wij, nou ja vooral ik (Loud), moeten ons enorm inhouden om niet alles wat we lekker vinden te kopen. We voelen ons net twee kinderen in een grote snoepwinkel.

We zien ook een paar bekenden hier in het mooringveld liggen zoals “de Zwerver” met Harrie en Ellen en “de Kulkuri” met Hans en Liesbeth. Er liggen nog een aantal Nederlandse cruisers, maar die kennen we nog niet.

In Bonaire woont al een aantal jaar een dorpsgenoot van ons en we maken met haar een afspraak op onze boot. Het is na ongeveer 25 jaar (!) een super leuk weerzien en we maken meteen een nieuwe afspraak om haar thuis in Bonaire op te zoeken. Daar maken we samen met haar honden een mooi uitstapje naar de ruige oostkust van Bonaire.

Mooie wandeling aan de oostzijde van het eiland Bonaire.

Overstekende ezels hadden we nog niet eerder gezien.

Dominicaanse Republiek – Bonaire

Vrijdag 9 juni 2017 tot en met maandag 12 juni 2017

Positie Bonaire: 12°09.127 N 68°16.733 W
De wind is redelijk zuidoost zodat we met de motor bij redelijk richting het oosten komen. Na een 14 uur hoog aan de wind zeilen zijn we deze koers echter beu en we besluiten om overstag te gaan en koers zuid te gaan. Deze koers is mooi bezeild en we beginnen op deze donderdagavond aan onze 4de oversteek van de Caribische Zee.

Oversteek Caribische Zee.
We steken deze zee over van de Dominikaanse Republiek naar Bonaire. De koers is zuid-zuidoost (170 graden) en de afstand is een kleine 400 nm, 700 km. De oversteek van deze zee is altijd een opgave:
- Niet alleen de wind maar ook de stroming is altijd oost waardoor je altijd naar het westen geduwd wordt.
- De overwegend scherpe golven zijn natuurlijk ook oostelijk en deze duwen telkens de boeg richting west.
- Aan het einde van het orkaanseizoen, wanneer de meeste zeilers dit water van zuid naar noord bevaren, is de wind noordoostelijk. Aan het einde van het zeilseizoen, de meerderheid gaat dan naar zuid, is de wind iets meer zuidoostelijk.

We hebben een zuidelijke koers maar door bovenstaande punten is deze koers nog altijd hoog aan de wind. Om de invloed van de stroming op de koers te minimaliseren, is het verder zaak om genoeg snelheid in de boot te houden. Voldoende zeil houden dus.

We zullen ongeveer 6 knopen lopen en dus zullen we vanaf we zuid gekoerst hebben, 2 dagen en 3 nachten nodig hebben om deze afstand te overbruggen. Hoog aan de wind betekent dit dat we de komende 2,5 etmaal onder een flinke helling over stuurboord zullen doorbrengen. De Rafiki ligt dan zogenaamd “op een oor” en in de lengterichting hobbelt zij over de scherpe golven van ongeveer 2 meter hoogte.

Alles wat we doen aan boord wordt wat lastiger. Denk bijvoorbeeld maar aan koken of naar het toilet gaan. We slapen in de salon op het bed aan stuurboord. Hier kun je comfortabel liggen, terwijl de ander wacht heeft. Dit wachtlopen doen we natuurlijk dag en nacht, dus er is altijd iemand alert wanneer er iets onverwachts gebeurt.

Duinen, Salinas (Dominicaanse Republiek)

Woensdag 7 juni 2017 en donderdag 8 juni 2017

Positie Salinas: 18°12.862 N 70°32.679 W
's Morgens gaat Marlene te voet naar het volgende dorp (ongeveer 2 uur lopen). Ze wil nog graag wat eten inkopen voor de overtocht. Naast de hoofdweg liggen direct duinen. Niet zo'n mooie als wat wij gewend zijn in Nederland, maar wel met een mooi uitzicht. De terugweg (met een volle rugzak) gaat natuurlijk per bus.

Grote leguanen die verschrikt weglopen.

's Middags klaren we uit bij de kustwacht in Salinas. We moeten nog even wachten op de man van de immigratie voor onze paspoorten te stempelen maar we worden, zonder dat er meerkosten verlangd worden, netjes uitgeklaard. De vriendelijke man van de immigratie geeft ons nog een lift terug naar het hotel bij onze ankerplek. We willen morgen verder oost zeilen. Als het bezeilbaar is zeilen we door tot Isla Saona, moeten we de motor gebruiken dan kiezen we halverwege de tocht voor een zuidelijke koers richting Bonaire.