Woensdag 2 maart 2016 tot en met dinsdag 8 maart 2016
Positie Cayo Largo: 21°36.841 N 81°34.632
Cayo Largo is een beschermd natuurgebied en je mag hier niet vissen. Toch zien we opvarenden van een charterboot vissen. We vragen dit na en zij hebben een kaart aan boord waaruit blijkt dat de ankerplek buiten het beschermde gebied ligt en dat je hier dus wel mag vissen. Wij willen geen problemen met de autoriteiten en gaan niet vissen maar desondanks nemen we de snapper die ons door deze, overigens vriendelijke, Fransen aangeboden wordt graag aan.
Zeeslakken, in de Carieb “conch” genoemd, zijn op de meeste eilanden een lekkernij en is een exclusief item op de menukaart van de restaurants. Je ziet in de Carieb overal lege schelpen van “geslachte” conch liggen en maar zelden of nooit zie je tijdens het snorkelen een levend exemplaar.
Hier op Cayo Largo is de conch beschermd en een toeristische attractie. De toeristen die dagelijks een uitstapje maken naar het strand bij onze ankerplek komen zich vergapen aan de zeeslakken en de rode zeesterren die samen met het witte strand en de azuurblauwe water het bounty-gevoel compleet maken. Voortdurend wordt er met een zeeslak en/of een zeester in de hand geposeerd voor een foto die indruk op het thuisfront moet maken. En zoals gezegd is de populatie van zeeslakken hier in de branding indrukwekkend.
Toch kunnen wij het niet laten om toch soms stiekem een conch mee te nemen, uit zijn schelp te peuteren en te slachten. Alhoewel ik geen fan ben van het deze door anderen geprezen lekkernij, weet Marlene toch een bereidingswijze te vinden die de conch ook voor mij een lekkernij maakt. Voor mij is dat natuurlijk erg prettig maar voor de gemeenschap conch hier op het strand iets minder natuurlijk....
We kunnen hier op het eiland nauwelijks zaken inkopen. In een winkeltje bij de marina verkopen ze naast rum ook eieren, boter en soms ook kaas, aardappelen en groentes. Maar deze laatste zijn niet vaak in de winkel aanwezig. We teren dus in op de zaken die we in Cienfuegos ingekocht en ingemaakt hebben.
Na drie weken op Cayo Largo komt een bekende boot de archipel binnen gezeild. Het is de “Begerto” met de Vlaming Mark als enige bemanningslid. We hebben ons het laatst gesproken in Colon in Panama en hij is daarvandaan hier naar toe gezeild. Ik heb respect voor de zeilers die dit soort afstanden, in dit geval bijna 800 nm single handed afleggen. We helpen Mark met inklaren bij de autoriteiten en na een klein uurtje is Mark legaal in Cuba. Aan het einde van de middag vieren we de veilige aankomst van de “Begerto” gepast met een borrel.
Positie Cayo Largo: 21°36.841 N 81°34.632
Cayo Largo is een beschermd natuurgebied en je mag hier niet vissen. Toch zien we opvarenden van een charterboot vissen. We vragen dit na en zij hebben een kaart aan boord waaruit blijkt dat de ankerplek buiten het beschermde gebied ligt en dat je hier dus wel mag vissen. Wij willen geen problemen met de autoriteiten en gaan niet vissen maar desondanks nemen we de snapper die ons door deze, overigens vriendelijke, Fransen aangeboden wordt graag aan.
Zeeslakken, in de Carieb “conch” genoemd, zijn op de meeste eilanden een lekkernij en is een exclusief item op de menukaart van de restaurants. Je ziet in de Carieb overal lege schelpen van “geslachte” conch liggen en maar zelden of nooit zie je tijdens het snorkelen een levend exemplaar.
Hier op Cayo Largo is de conch beschermd en een toeristische attractie. De toeristen die dagelijks een uitstapje maken naar het strand bij onze ankerplek komen zich vergapen aan de zeeslakken en de rode zeesterren die samen met het witte strand en de azuurblauwe water het bounty-gevoel compleet maken. Voortdurend wordt er met een zeeslak en/of een zeester in de hand geposeerd voor een foto die indruk op het thuisfront moet maken. En zoals gezegd is de populatie van zeeslakken hier in de branding indrukwekkend.
Toch kunnen wij het niet laten om toch soms stiekem een conch mee te nemen, uit zijn schelp te peuteren en te slachten. Alhoewel ik geen fan ben van het deze door anderen geprezen lekkernij, weet Marlene toch een bereidingswijze te vinden die de conch ook voor mij een lekkernij maakt. Voor mij is dat natuurlijk erg prettig maar voor de gemeenschap conch hier op het strand iets minder natuurlijk....
De onderkant van de conch.
Een groepje baby-conch.
We kunnen hier op het eiland nauwelijks zaken inkopen. In een winkeltje bij de marina verkopen ze naast rum ook eieren, boter en soms ook kaas, aardappelen en groentes. Maar deze laatste zijn niet vaak in de winkel aanwezig. We teren dus in op de zaken die we in Cienfuegos ingekocht en ingemaakt hebben.
Na drie weken op Cayo Largo komt een bekende boot de archipel binnen gezeild. Het is de “Begerto” met de Vlaming Mark als enige bemanningslid. We hebben ons het laatst gesproken in Colon in Panama en hij is daarvandaan hier naar toe gezeild. Ik heb respect voor de zeilers die dit soort afstanden, in dit geval bijna 800 nm single handed afleggen. We helpen Mark met inklaren bij de autoriteiten en na een klein uurtje is Mark legaal in Cuba. Aan het einde van de middag vieren we de veilige aankomst van de “Begerto” gepast met een borrel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten