Vrijdag 20 maart 2015
Positie Achutupu: 9°11.577 N 77°59.365 W
Vandaag komt een Amerikaanse boot in de baai voor anker en even later zien we zelfs een boot met een Nederlandse vlag. Het is de “Cornelis” met schipper Will en zijn vriendin Diana. Zij komen vanaf Sapzurro, waar ze samen met de Sylfer en de Blabber lagen. Ze zijn op de motor in twee dagen hier naartoe gevaren. De wind is noordelijk en zodoende is deze tocht niet bezeild.
’s Middags maken we een uitstapje naar het vasteland. Tegenover het eiland Achutupu ligt een uitgestrekt zandstrand met palmbomen. Het strand ligt bezaaid met drijvende vervuiling, het meeste zijn PET flessen. Er ligt een landingsstrip waar twee keer per dag een klein vliegtuigje landt en soms ook een helikopter. We lopen een paadje in wat door de kokospalmen loopt. Zoals gezegd is hoofdinkomstenbron voor de Kuna de kokosnotenteelt. Deze noten worden door handelaren uit Colombia voor $0,40 per stuk opgekocht.
Na het palmbomenbos komen we wat lage hutten tegen. In deze hutten, eigenlijk alleen een afdak want ze hebben geen wanden van ongeveer 1 meter hoog, liggen 2-4 graven naast elkaar en op deze graven liggen wat gebruiksgoederen. Dit zijn de specifieke gebruiksgoederen van de overledenen. Dit begrafenis ritueel is erg speciaal en we komen echt tientallen van deze grafhutten tegen.
Ook is in dit gebied landbouw. Naast de kokospalmen zien we onder andere mango, banaan en ananas. Aan het einde van de middag gaan we naar Wil en Diana van de Cornelis. Zij hebben problemen met de digitale kaarten van dit gebied. Zonder deze kaarten is het onmogelijk om veilig door deze wateren te varen. Loud weet gelukkig de navigatiesoftware weer aan de praat te krijgen.
Positie Achutupu: 9°11.577 N 77°59.365 W
Vandaag komt een Amerikaanse boot in de baai voor anker en even later zien we zelfs een boot met een Nederlandse vlag. Het is de “Cornelis” met schipper Will en zijn vriendin Diana. Zij komen vanaf Sapzurro, waar ze samen met de Sylfer en de Blabber lagen. Ze zijn op de motor in twee dagen hier naartoe gevaren. De wind is noordelijk en zodoende is deze tocht niet bezeild.
Het vervoermiddel, de ulu (kano).
En heb je wat meer geld, dan heb je een ulu met zeil.
Hier kopen we 2 mola's. Handwerken die verwerkt wordt in hun kleding.
Ulu's worden voor hun huis geparkeerd.
Foto van het dorp Achutupu.
’s Middags maken we een uitstapje naar het vasteland. Tegenover het eiland Achutupu ligt een uitgestrekt zandstrand met palmbomen. Het strand ligt bezaaid met drijvende vervuiling, het meeste zijn PET flessen. Er ligt een landingsstrip waar twee keer per dag een klein vliegtuigje landt en soms ook een helikopter. We lopen een paadje in wat door de kokospalmen loopt. Zoals gezegd is hoofdinkomstenbron voor de Kuna de kokosnotenteelt. Deze noten worden door handelaren uit Colombia voor $0,40 per stuk opgekocht.
Na het palmbomenbos komen we wat lage hutten tegen. In deze hutten, eigenlijk alleen een afdak want ze hebben geen wanden van ongeveer 1 meter hoog, liggen 2-4 graven naast elkaar en op deze graven liggen wat gebruiksgoederen. Dit zijn de specifieke gebruiksgoederen van de overledenen. Dit begrafenis ritueel is erg speciaal en we komen echt tientallen van deze grafhutten tegen.
Het vaste land. De mannen gaan hier naar toe voor fruit (bananen, ananas, mango etc), kruiden, kalebassen, rietsoort voor het maken van manden, kokosnoten. De vrouwen gaan meestal naar het vaste land om de graven van de familie te verzorgen. Op zondag zijn de vrouwen ongeveer de hele dag bij de graven.
De ulu's worden op het land getrokken of liggen voor anker in het water.
In ieder huisje liggen de doden van een familie.
Bij ieder graf liggen persoonlijke spullen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten