Zaterdag 28 maart 2015
Positie San Ignacio de Tupile: 9°17.361 N 78°09.485 W
We hebben via het telefoonnet nog nauwelijks tot geen bereik. In de nacht komen soms berichten binnen. We kopen een paar keer langoustes/kreeft van de vissers hier, heerlijk! We liggen voor het eiland en zijn omringd door een koraalrif. Het koraal is erg mooi en levendig en vandaag maken we een snorkeltour, gewoon rond de boot.
Als we ’s middags weer een wandeling door het dorp maken, worden ons weer mola’s aangeboden. Dit eiland is verstoken van toeristen en deze mola’s zijn stukjes handwerk die echt gedragen zijn, de jurkjes zitten er nog aan. We kopen weer een paar mooie mola’s, onze verzameling groeit gestaag.
Op de steiger waar onze dinghy afgemeerd ligt, komen we de bemanning tegen van een Amerikaans schip dat hier vandaag voor anker is gegaan. Het zijn Kevin en Marina van de “Lucky Seven”. We maken een praatje en spreken af dat we morgenvroeg samen een wandeling gaan maken in de jungle hier aan de kant.
Met de mislukte kreeftenvangst nog vers in het geheugen, maken we een praatje met een kreeftenvisser. Letterlijk met handen en voeten en met een levende “oefenkreeft” wordt ons de techniek van het vangen van kreeften uit de doeken gedaan. De volgende gelegenheid zal Loud dit gaan proberen.
Aan het einde van de middag gaan we naar de “Cornelis” waar we uitgenodigd zijn voor een kreeftendiner.
Positie San Ignacio de Tupile: 9°17.361 N 78°09.485 W
We hebben via het telefoonnet nog nauwelijks tot geen bereik. In de nacht komen soms berichten binnen. We kopen een paar keer langoustes/kreeft van de vissers hier, heerlijk! We liggen voor het eiland en zijn omringd door een koraalrif. Het koraal is erg mooi en levendig en vandaag maken we een snorkeltour, gewoon rond de boot.
Als we ’s middags weer een wandeling door het dorp maken, worden ons weer mola’s aangeboden. Dit eiland is verstoken van toeristen en deze mola’s zijn stukjes handwerk die echt gedragen zijn, de jurkjes zitten er nog aan. We kopen weer een paar mooie mola’s, onze verzameling groeit gestaag.
Iedere dag zijn hier trainingen en wedstrijden. Het niveau is best hoog. De meeste spelen nog volleybal op blote voeten. Ongeveer de helft van de mannelijke spelers in het veld, zijn travestiet.
Zij wil heel graag op de foto.
Sommige kinderen willen graag op de foto, anderen vinden het nog eng.
Op de steiger waar onze dinghy afgemeerd ligt, komen we de bemanning tegen van een Amerikaans schip dat hier vandaag voor anker is gegaan. Het zijn Kevin en Marina van de “Lucky Seven”. We maken een praatje en spreken af dat we morgenvroeg samen een wandeling gaan maken in de jungle hier aan de kant.
Met de mislukte kreeftenvangst nog vers in het geheugen, maken we een praatje met een kreeftenvisser. Letterlijk met handen en voeten en met een levende “oefenkreeft” wordt ons de techniek van het vangen van kreeften uit de doeken gedaan. De volgende gelegenheid zal Loud dit gaan proberen.
Het gereedschap dat je nodig hebt om de kreeft levend te vangen.
Nu de praktijk, vang een levende kreeft.
Nog nooit eerder zo'n grote krab gezien.
Aan het einde van de middag gaan we naar de “Cornelis” waar we uitgenodigd zijn voor een kreeftendiner.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten