Woensdag 13 augustus tot en met woensdag 20 augustus 2014
Positie Spaanse Water: 12°04.871 N 68°51.792 W
Na het vertrek van onze vrienden wordt de Rafiki weer een tweepersoons boot en is ook onze vakantie voorbij. We gaan weer verder met de restauratie van het 27 jaar oude teakdek. Dit is een hele klus, maar het wordt wel erg mooi, zodat we prima goesting hebben om flink aan de slag te blijven (We hebben een Belgische buurvrouw, vandaar dat er in ons taalgebruik steeds meer Belgische woorden te vinden zijn).
De zelfverzorgendheid van het leven op de Rafiki is een hobby van ons geworden en heeft weer tot een nieuw probeersel geleid. We zijn zelf bananenwijn aan het maken. Onder begeleiding van Anita van de “Aura” hebben we 6 kg bananen (met schil!) in kleine stukjes gesneden en met water, suiker, wijngist en thee vermengd tot een volume van 20 liter. Een beetje gist erbij en de micro-organismen gaan aan de slag. De jerrycan met onze “huiswijn” staat nu lekker te borrelen in de salon en over 1 a 2 maanden gaan we de drank bottelen. Na een rijping van 2 maanden kunnen we het brouwsel gaan consumeren, geduld is een schone zaak in deze.
Ook de planning voor het vervolg van ons zeilavontuur kristalliseert langzaam maar zeker uit. We gaan eind november/begin december naar Colombia. We vertrekken dan eind november en gaan via Aruba langs de Colombiaanse kust naar Cartagena. Hier zullen we zeker/waarschijnlijk/mogelijk rond Kerst en Nieuwjaar zijn. Vervolgens naar Panama en verder weten we het nog niet. Het wordt in ieder geval Spaanstalig met een rijke Zuid-Amerikaanse cultuur verpakt in een prachtig bergachtig tropisch oerwoud en met vele bewoonde en onbewoonde tropische eilanden. Dit alles is bewoond door een bruisend volkje wat nota bene zelf beweert dat ze de Salsa uitgevonden hebben, het moet niet gekker worden!
Positie Spaanse Water: 12°04.871 N 68°51.792 W
Na het vertrek van onze vrienden wordt de Rafiki weer een tweepersoons boot en is ook onze vakantie voorbij. We gaan weer verder met de restauratie van het 27 jaar oude teakdek. Dit is een hele klus, maar het wordt wel erg mooi, zodat we prima goesting hebben om flink aan de slag te blijven (We hebben een Belgische buurvrouw, vandaar dat er in ons taalgebruik steeds meer Belgische woorden te vinden zijn).
De zelfverzorgendheid van het leven op de Rafiki is een hobby van ons geworden en heeft weer tot een nieuw probeersel geleid. We zijn zelf bananenwijn aan het maken. Onder begeleiding van Anita van de “Aura” hebben we 6 kg bananen (met schil!) in kleine stukjes gesneden en met water, suiker, wijngist en thee vermengd tot een volume van 20 liter. Een beetje gist erbij en de micro-organismen gaan aan de slag. De jerrycan met onze “huiswijn” staat nu lekker te borrelen in de salon en over 1 a 2 maanden gaan we de drank bottelen. Na een rijping van 2 maanden kunnen we het brouwsel gaan consumeren, geduld is een schone zaak in deze.
Ook de planning voor het vervolg van ons zeilavontuur kristalliseert langzaam maar zeker uit. We gaan eind november/begin december naar Colombia. We vertrekken dan eind november en gaan via Aruba langs de Colombiaanse kust naar Cartagena. Hier zullen we zeker/waarschijnlijk/mogelijk rond Kerst en Nieuwjaar zijn. Vervolgens naar Panama en verder weten we het nog niet. Het wordt in ieder geval Spaanstalig met een rijke Zuid-Amerikaanse cultuur verpakt in een prachtig bergachtig tropisch oerwoud en met vele bewoonde en onbewoonde tropische eilanden. Dit alles is bewoond door een bruisend volkje wat nota bene zelf beweert dat ze de Salsa uitgevonden hebben, het moet niet gekker worden!
Op woensdag 20 augustus gaan we samen met de Aura, Capisce en de Cattiva een eilandtour maken met een busje met chauffeuse. We twijfelden of we wel mee zouden gaan omdat we een beetje arrogant meenden dat we Curaçao wel gezien hadden… Loud had echter Anita beloofd om de groep naar de fluit-grot te loodsen, dus was het ook een beetje een verplichting. Het werd een mooie dag, waarbij we weer een paar plekken van het eiland ontdekt hebben die zeker de moeite waard zijn!
De enorme brug die Punda met Ottrabanda verbindt, gezien vanaf de onderzijde.
Mooi verzorgd museum met een perfecte rondleiding. Zie de foto's hieronder.
Huizen waarin de ex-slaven woonden.
De oven.
Deze mevrouw verzorgde de rondleiding met een enorm enthusiasme.
Valt nog tegen om rond te lopen met zo'n gewicht op je hoofd. Zeker als je je handen niet wil gebruiken.
Prachtig fossiel koraal.
Prachtige bomen.
De kracht waarmee het water aan de oostzijde van Curacao tegen de rotsen opbeukt is geweldig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten