Rio Bonito, Guatemala

Zondag 9 oktober 2016

Positie Fronteras: 15°39.591 N 88°59.653 W
In de omgeving van Fronteras zijn nauwelijks wandelroutes. Wandelen is geen liefhebberij van de plaatselijke bevolking en de voor het merendeel Amerikaanse zeilers kunnen zich niet anders dan met een bus of taxi over land voortbewegen. Op zoek naar een leuke wandeling hebben we een tip gekregen over een dorp bij een rivier, Rio Bonito, de mooie rivier. Eva van de Duitse boot “Plattipus” en Sarah (eveneens uit Duitsland) van de “Schironn” willen ook graag deze tocht maken. We nemen in de vroege ochtend de bus richting Morales. Ergens halverwege stappen wij uit de bus. Dit is het begin van een zandweg die naar het dorp Rio Frio en Rio Bonito loopt. Ons plan is om te proberen op de heenweg een lift te krijgen en de terugweg, ongeveer 20 km, te lopen. 40 km wandelen lijkt ons een beetje te veel van het goede. We zijn nog geen 10 minuten onderweg en er passeert ons een pick-uptruck die ons meeneemt. We zitten met z'n allen in de laadbak en deze pick-up moet ook naar Rio Bonito. Wat een geluk.

De laatste kilometer naar het dorp is alleen bereikbaar te paard of te voet. Er ligt een dikke pijpleiding voor de ingang van de weg. Het paadje is smal en we gaan heuvel op en af. Eerst lopen we door een palmolie plantage. Palmolie wordt onder andere gebruikt voor de productie van margarine, frituurolie, zeep en biodiesel en is een van de belangrijkste landbouwproducten van Guatemala.

Een laadbak vol met vruchten van de palmen.

Na een mooie wandeling komen we aan in het dorpje en worden we door de bewoners gastvrij ontvangen.

Natuur is schitterend.

Het dorpje Rio Bonito.

De dames doen de was in de rivier.

Sommige kinderden zijn verlegen, maar toch nieuwsgierig.

Onze dierenvriend.

Maar deze foto is toch leuker dan die met Loud.

Hier krijgen we uitleg over het maken van tortilla's. Wordt er verse mais of gedroogde mais gebruikt etc.

Ze liggen dubbel van het lachen. Ze begrijpen niet dat wij dat niet weten.

We slenteren door dit pittoreske dorpje en gaan vervolgens over de oevers van de Rio Bonito naar de monding van de Rio Bonito in de Rio Dulce. Hier liggen de vissersboten van het dorp. Dit zijn allemaal boomstamkano's en we zien twee plekken met veel houtsnippers, plekken waar met een machete een boot uit een boomstam gekapt is.

Ook dit dorpje heeft een voetbalveld. Jammer dat van goal tot goal een kuil is, wat bij regenweer een riviertje is.

Productie van houten kano's.

We lopen terug naar het dorp en willen de 20 km terug naar de hoofdweg lopend volbrengen. Wanneer we dit aan een dorpeling vertellen, merkt hij op dat dit geen goed idee is. Tussen het dorp en de doorgaande weg komen regelmatig overvallen voor en een gringo (blanke) met drie vrouwen is een gewild en gemakkelijk doelwit. Even later komen we ook in contact met een priester, die goed Engels spreekt, en dit verhaal onderschrijft. Maar als we niet kunnen lopen, hoe komen we dan terug in Fronteras? De priester brengt de oplossing. Hij is naast priester ook leraar en verricht veel werk voor projecten om jongeren een goede opleiding te geven. Hij is hier in het dorp aangekomen met een lancha en wij kunnen met hem mee terug naar Fronteras. Deze terugweg is echter niet rechtstreeks, hij moet nog naar een tweetal dorpen aan de rivier om nog een paar zaken te regelen en wat mensen op te pikken, leuk dus!

Net na de middag gaan we met de lancha naar een klein dorp aan de overkant van de Rio Dulce.

De priester neemt ons met zijn lancha mee naar een dorp aan de overzijde van de rivier.

Deze overkapping is gebouwd voor een jaarlijkse christelijke bijeenkomst van jongeren. Er komen jaarlijks ongeveer 300 jongeren. Vandaag hebben ze een deel van de trappen naar het gebouw gemaakt.

We kijken rond in het dorp en we krijgen een 10-tal extra passagiers mee naar een tweede dorp. Hier moet James een les bijwonen en wij kijken ondertussen naar een voetbalwedstrijd tussen twee dorpen die op een ongelofelijk slecht veld gespeeld wordt. Maar het getoonde spel is zelfs nog slechter dan het veld maar het kijkplezier is echter van een hoog niveau. Het hele dorp, van jong tot oud, is rond het veld aan het recreëren, waardoor de wedstrijd meer weg heeft van een kermis/fancy fair dan van een voetbalwedstrijd.

Na dit bezoek worden we teruggebracht naar Fronteras, het was weer een mooi avontuurtje.