Vrijdag 23 oktober 2015 tot en met dinsdag 27 oktober 2015
We gaan al vroeg naar de luchthaven, vanwaar we met een directe vlucht in 10 uur naar Amsterdam vliegen. Mijn broer Jan en zijn vrouw Yvonne staan ons op de luchthaven op te wachten en, na een kleine 2 uurtjes in de auto, zijn we na een totale reistijd van ongeveer 24 uur in Kessel bij mijn moeder.
Mijn vader is woensdagmorgen om 8 uur samen met mijn moeder wakker geworden en hij wilde in verband met een lichte verkoudheid nog even blijven liggen. Wanneer mijn moeder een half uurtje later op de slaapkamer komt, is mijn vader overleden. Hij is 81 jaar geworden.
Alles voor het afscheid van pap is al in gang gezet door mijn broer, zus en de kleinkinderen. Zaterdag ’s avonds zijn we met de hele familie naar de opbaring in het mortuarium gegaan. Mijn vader lag mooi en vredig opgebaard en het deed me goed om hem nog voor de laatste maal te zien. Dinsdags wordt mijn vader gecremeerd nadat er in een volle kerk waardig afscheid genomen wordt door familie, vrienden en bekenden. Een prachtig, waardig en gepast afscheid van een bijzondere man. In de kerk heb ik tijdens de mis nog iets mogen zeggen en deze reden wil ik graag, in het Limburgs, in dit blog toevoegen.
Pap
We leave os eige leave maar dan is er det moment: du kries ein email met als ongerwerp: pap is gestorve.. opens steit dan dien leave stil..
Pap, de miens deh mich ut leave gegeave heet is neet mier. De einstige man deh dien ierste levensjoare nog wet. Eine groete, sterke man, leef, noeit streng, ierder nog bang om dich pien te doon.
Met pap mei met de Opel Blitz kole rondbringe. Pap pakt mekkelijk twiee zek van 50 kg op zien sjouwers, ARBO waas ein onbekend woord, hel werke waas normaal, nei ein plicht, hel werke toet ’s ovens laat. Toes komme onger de Tapioca of zwart van de olie van eine manke vrachtwage.
’s Zomers noa de Baggergate, ilk weekend. Met de speedboet toeren en waterskieen. Of allein luieren. Noa de speedboet kump de zeilboet en toen heet he mich aangestoke met ut zeilvirus.
Zoatterdich oavend vaste prik, dansen met mam. Mam die as un lappepop meigeslingerd wirt door miene sterke vader, ut sporthimd onger ‘t zweit.
Pap in de VUT: ich hub ADV en vroag pap of de mich effe kin helpe in de tuin: mot der ierst in de agenda kieken of dit wel pas: de agenda steit vol met vriewilligerswerk. Pap in zien element: miense helpe.
Auch maakt der tiet vrie om met mam en de caravan door gans Frankriek en Spanje te banjeren. Wekelang, heerlijk vongs ze det.
Tot det de tied kump det det allemoal neet mier geit en des ze zelf hulp nuedig hees. Van groete sterke man, rots in de branding toet hulpbehoevende miens, det waas niks veur dich. Doe waars neet mier in dien element, aafschiet nemen van alle dinge dies ze neet mier kos waas hiel erg moeilijk veur dich.
En dan kump de daag det dich dien rus gegund wirt: aafgelaupe woensdig mog ze verder sloape…
Pap bedank veur alles en ich bun trots des du de man waars wo ich “pap” tege mog zeggen!
Loud
Martin van Kessel
Geboren 12 juli 1935
We gaan al vroeg naar de luchthaven, vanwaar we met een directe vlucht in 10 uur naar Amsterdam vliegen. Mijn broer Jan en zijn vrouw Yvonne staan ons op de luchthaven op te wachten en, na een kleine 2 uurtjes in de auto, zijn we na een totale reistijd van ongeveer 24 uur in Kessel bij mijn moeder.
Mijn vader is woensdagmorgen om 8 uur samen met mijn moeder wakker geworden en hij wilde in verband met een lichte verkoudheid nog even blijven liggen. Wanneer mijn moeder een half uurtje later op de slaapkamer komt, is mijn vader overleden. Hij is 81 jaar geworden.
Alles voor het afscheid van pap is al in gang gezet door mijn broer, zus en de kleinkinderen. Zaterdag ’s avonds zijn we met de hele familie naar de opbaring in het mortuarium gegaan. Mijn vader lag mooi en vredig opgebaard en het deed me goed om hem nog voor de laatste maal te zien. Dinsdags wordt mijn vader gecremeerd nadat er in een volle kerk waardig afscheid genomen wordt door familie, vrienden en bekenden. Een prachtig, waardig en gepast afscheid van een bijzondere man. In de kerk heb ik tijdens de mis nog iets mogen zeggen en deze reden wil ik graag, in het Limburgs, in dit blog toevoegen.
Pap
We leave os eige leave maar dan is er det moment: du kries ein email met als ongerwerp: pap is gestorve.. opens steit dan dien leave stil..
Met pap mei met de Opel Blitz kole rondbringe. Pap pakt mekkelijk twiee zek van 50 kg op zien sjouwers, ARBO waas ein onbekend woord, hel werke waas normaal, nei ein plicht, hel werke toet ’s ovens laat. Toes komme onger de Tapioca of zwart van de olie van eine manke vrachtwage.
’s Zomers noa de Baggergate, ilk weekend. Met de speedboet toeren en waterskieen. Of allein luieren. Noa de speedboet kump de zeilboet en toen heet he mich aangestoke met ut zeilvirus.
Zoatterdich oavend vaste prik, dansen met mam. Mam die as un lappepop meigeslingerd wirt door miene sterke vader, ut sporthimd onger ‘t zweit.
Pap in de VUT: ich hub ADV en vroag pap of de mich effe kin helpe in de tuin: mot der ierst in de agenda kieken of dit wel pas: de agenda steit vol met vriewilligerswerk. Pap in zien element: miense helpe.
Auch maakt der tiet vrie om met mam en de caravan door gans Frankriek en Spanje te banjeren. Wekelang, heerlijk vongs ze det.
Tot det de tied kump det det allemoal neet mier geit en des ze zelf hulp nuedig hees. Van groete sterke man, rots in de branding toet hulpbehoevende miens, det waas niks veur dich. Doe waars neet mier in dien element, aafschiet nemen van alle dinge dies ze neet mier kos waas hiel erg moeilijk veur dich.
En dan kump de daag det dich dien rus gegund wirt: aafgelaupe woensdig mog ze verder sloape…
Pap bedank veur alles en ich bun trots des du de man waars wo ich “pap” tege mog zeggen!
Loud
Martin van Kessel
Geboren 12 juli 1935
 Lagere school ~ 1942 |
In
het begin van de 50-er jaren.
Eind
van de 50-er jaren: verliefd….
..en
in 1959 getrouwd met Tiny Cuypers:
Het
gezin van Martin en Tiny in 1964:
Met
vlnr: Tiny, Loud (1963), Marianne (1961), Jan (1962) en Martin.
Hard
werken bij het transportbedrijf “Gebroeders van Kessel” dat mijn
vader samen met zijn broers Jan, Pierre en Ton runde.
Zeilen
met pap en mijn broer op de Maas.
Kinderen
worden groot….
..en
komen 4 kleinkinderen: Michelle, Eline, Sandra en Ruud
Limburgers
zijn bekend om het vieren van het Carnavalsfeest:
Pap
is zelfs een keer prins Carnaval in Kessel, hier met schoondochter
Yvonne en kleindochter Michelle (of is het Eline?).
Pap
en mam, pensionado’s aan de Middellandse zee.
en
prachtig paar, meer dan 55 jaar samen.
De
wereld heeft vanaf 21 oktober 2015 iets van zijn kleur en
vriendelijkheid verloren…
Martin
van Kessel, 12 Juli 1935 - 21 oktober 2015
Geen opmerkingen:
Een reactie posten