Vrijdag 27 november 2015
Positie West Lemmon Cays: 9°32.695 N 78°54.007 W
We gaan eindelijk weer reizen. Het anker wordt uit de modder getrokken en we zetten koers naar het oosten. We willen nog een paar weken ronddobberen in de San Blas. We hebben een goede “weather window” uitgezocht en de tocht is prima bezeild. De nieuwe bezaan is perfect. We hebben een aandewindse koers en de bezaan staat er lekker strak bij. De “Schokker” in Volendam is een prima adres om voor een goede prijs een met veel vakmanschap gemaakt zeil te kopen!
Het bezoek bij Cel en Angel was weliswaar erg gezellig maar het rendement is vooralsnog laag. Ten spijt van de nieuw lures, geen vis. Hebben we dan niets gevangen? Jawel hoor, dit keer een heuse zeemeeuw. Blijkbaar zijn de nieuwe lures niet zo interessant voor de vissen maar de zeevogels vinden de nieuwe kunstvisjes wel aantrekkelijk. Een van de zeemeeuwen duikt naar het visje van Marlène en wordt enkele meters meegetrokken. Gelukkig is het haakje niet in de snavel gedrongen en weet het arme (of beter nog domme) diertje van de lijn los te komen.
Aan het einde van de middag wordt het anker in het zand nabij Isla Elephante gesmakt.
Positie West Lemmon Cays: 9°32.695 N 78°54.007 W
We gaan eindelijk weer reizen. Het anker wordt uit de modder getrokken en we zetten koers naar het oosten. We willen nog een paar weken ronddobberen in de San Blas. We hebben een goede “weather window” uitgezocht en de tocht is prima bezeild. De nieuwe bezaan is perfect. We hebben een aandewindse koers en de bezaan staat er lekker strak bij. De “Schokker” in Volendam is een prima adres om voor een goede prijs een met veel vakmanschap gemaakt zeil te kopen!
Het bezoek bij Cel en Angel was weliswaar erg gezellig maar het rendement is vooralsnog laag. Ten spijt van de nieuw lures, geen vis. Hebben we dan niets gevangen? Jawel hoor, dit keer een heuse zeemeeuw. Blijkbaar zijn de nieuwe lures niet zo interessant voor de vissen maar de zeevogels vinden de nieuwe kunstvisjes wel aantrekkelijk. Een van de zeemeeuwen duikt naar het visje van Marlène en wordt enkele meters meegetrokken. Gelukkig is het haakje niet in de snavel gedrongen en weet het arme (of beter nog domme) diertje van de lijn los te komen.
Aan het einde van de middag wordt het anker in het zand nabij Isla Elephante gesmakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten