vrijdag 26 juli 2019

Vleermuizen

Vrijdag 14 juni 2019

Positie Bahia Honda: 9°18.726 N 82°09.600 W
Een van de attracties op Bastimentos is de “Bat-cave”. Dit is niet de schuilplaats van de superheld Batman, maar een grot midden in de jungle die bevolkt is door duizenden vleermuizen. Hiervoor gaan we eerst met de Rafiki (en de QueenB) voor anker bij een riviermonding in het zuiden van het eiland Bastimentos, Bahia Honda. Vervolgens gaan we, samen met Bertus en Jacqueline, met de dinghy een goede kilometer stroomopwaarts door de mangroven de rivier op, totdat we uitkomen bij een aanlegsteiger met een bord met het opschrift vleermuizengrot in het Spaans. Aan de krakkemikkige staat van de steiger en het modderige toegangspaadje naar een huisje te oordelen, is het massatoerisme ook nog niet tot de vleermuizengrot doorgedrongen, gelukkig maar.

Bij het huis worden we verwelkomd door een man die in steenkool-Engels ons duidelijk maakt dat hij ons voor $10,- p.p. een rondleiding kan geven in de grot. De gids voert ons eerst een 20-tal minuten door de jungle totdat we bij een riviertje uitkomen dat uit een grot in een rotspartij stroomt. We krijgen allemaal een koplamp opgezet en gaan door het riviertje wadend de grot in. 

Met de dinghy op weg naar de Bat-cave.


Bamboe is hier ongelooflijk hoog en natuurlijk ook dik. Links lopen Loud en Jacqueline.

We komen onderweg nog een oranje/rode kikker tegen, maar dit is niet de bekende giftige "Red Frog".

Bij de ingang van de grot. We hebben de koplampen al op.

Wanneer we enkele 10-tallen meters gelopen hebben en er geen lichtinval meer is, worden we overvallen door weeïge stank. Deze is afkomstig van de uitwerpselen van de vleermuizen, want wanneer we onze lichten naar boven werpen, zien we dat het hele bovengewelf van de grot compleet bedekt is met duizenden vleermuizen! De vleermuizen zijn dan wel in rust/slaap maar er vliegen er toch continue een paar door de grot om ergens anders weer aan het plafond te gaan hangen. Door de warmte bewegen de beestjes ook voortdurend met hun vleugeltjes om wat af te koelen, zodat het lijkt of het hele bovengewelf is bekleed met een dikke, levende zwartbruine laag. We lopen verder door het riviertje verder de grot in totdat er geen vleermuizen meer zijn en het stikdonker wordt. Op een gegeven moment kunnen we alleen nog maar verder in zwemkleding omdat het water meer dan een meter diep wordt. We laten onze kleding op een droge rotspunt achter en gaan wadend/zwemmend verder totdat we aankomen bij een ondergronds poelletje met waterval. Onze gids geeft een demonstratie van een sprong vanaf de waterval in het grotmeertje. Na dit voorbeeld neem ik ook nog een frisse plons van deze rotsblok in deze unieke ondergrondse poel.

Vleermuizen op een hoopje bij elkaar.

De gids.

Loud zwemmend door de grot.

Wanneer we weer terug zijn bij de uitgang kijkt onze gids in een kleine nis vlakbij de grot. Hij roept ons en wijst vol trots naar het dier dat in de nis ons met grote ogen aankijkt: een volwassen alligator! Hij weet ons ook te vertellen dat hij ook regelmatig de alligator in de grot tegenkomt.....en dat zegt deze gluiperd natuurlijk pas na afloop van de rondleiding! Als kers op de taart zien we tijdens de terugtocht door de jungle ook nog een kapucijnenaapje in de boomtoppen zitten.

Na deze heerlijke tocht drinken we samen met Bertus en Jacqueline een borrel op de Rafiki, natuurlijk met als snack “zult op roggebrood” en ook zij zijn vol lof over de goede smaak van ons zelfgemaakte “huitvleis op zwartbroet”.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten