Store Bay

Dinsdag 29 mei tot en met donderdag 31 mei 2012:

Positie Store Bay: 11°09.49' N 60°50.48 W
Dinsdag ’s avonds komen de buren op bezoek op de Rafiki. Dit zijn Atmo en Petra van de 42 voet catamaran “Elfrun”. Dit Duitse koppel woont in Australië. Ze hebben hun boot in de Middellandse zee gekocht om naar Australië te varen om daar weer met een megawinst te verkopen.

Aan boord van een zeiljacht wat zo’n grote tocht maakt, gaat alles een keer stuk. Door het continue gebruik, de voortdurende beweging van de boot, de zoute, vochtige lucht en de zon, slijt alles snel en gaat voortdurend stuk. Als iets gerepareerd moet worden, kunnen we hier niet even naar een winkel omdat deze winkels er stomweg niet zijn of we zijn onderweg op volle zee. We moeten meestal de spullen proberen te repareren met de zaken die we aan boord hebben. In de blog van de IImpuls werd een vergelijking gemaakt met de tv-serie MacGyver. Loud voelt zich vaak sterk verwant met deze actieheld uit de jaren 90 of misschien zelfs nog meer met B.A. Baracus uit het A-team. Doormiddel van inventief gebruik van huis-, tuin-, keuken en bootspullen in combinatie met zijn Zwitsers zakmes en zijn Leatherman multitool komen er allerlei oplossingen voor ogenschijnlijk uitzichtloze situaties. Enkele zaken die het begaven en weer gereanimeerd werden, zijn: CD-speler, naaimachine, lap-top, rolreef, windgenerator, gaffel, autopiloot, windex, diverse lampen/fittingen, koelkast, inverter, motor-alarm, waterafvoer, dompelpomp, watermaker, lier, diverse blokken, grootzeil, schoot van de bezaan, stuurwiel, windscoop, buitenboordmotoren, enz, enz,.
Er is altijd wat los, stuk of heeft onderhoud nodig en dit vraagt veel tijd en is datgene wat we in het blog aangeven als “klussen”.

Zoals vermeld hoeven we maar 50 meter te zwemmen en we zitten al boven gedeeltes van het koraalrif. Het water is kraakhelder en we snorkelen dus elke dag in dit privé aquarium van 27 oC.
De onderstaande vissen hebben we onder andere al gezien(en kunnen benoemen) tijdens het snorkelen rondom de Rafiki tussen het koraal. De bijbehorende foto’s hebben we op het internet gevonden:

Vijlvis

Franse Admiraalsvis, deze zijn groot, 30 – 40 cm

Adelaarsrog. 1 keer gezien 1,5 m breed, schitterend!

Papagaaivis: deze zitten hier heel veel.

Store Bay: inklaren in Scarborough en stranddagje

Maandag 28 mei 2012:

Positie Store Bay: 11°09.49' N 60°50.48 W
We moeten ons na vertrek uit Trinidad nog inschrijven bij de autoriteiten, douane en immigratie in de hoofdstad van dit eiland, Scarborough.
Scarborough is een klein stadje, meer een uit de kluiten gewassen dorp. Vrij armoedig met alleen wat algemene winkeltjes en restaurantjes. De haven stelt weinig voor en een marina is er niet. We zijn er niet lang gebleven en rond de middag zijn we weer teruggegaan naar Store Bay waar we de rest van de dag op het strand geluierd hebben en gesnorkeld hebben bij ons koraalrif in onze achtertuin zullen we maar zeggen.

Mooie zonsondergang

Store Bay: wandelen naar Pigeon Point

Zondag 27 mei 2012:

Positie Store Bay: 11°09.49' N 60°50.48 W
Pigeon Point ligt op de uiterste landpunt die ingesloten wordt door de belangrijkste toeristische trekpleister van Tobago: het koraalrif Buccoo Reef. Dit is een groot koraalrif waar jaarlijks veel bezoekers naar toe komen.
Pigeon Point is ingericht voor strand- en wateractiviteiten. Veel strandgasten, snorkeltours, rondvaarten met glasbodemboten, verhuur van surfplanken en kite-boards, etc. Leuk om hier doorheen te paraderen.

Strand Pigeon Point

We krijgen het plan om een dezer dagen een surfplank te huren om ons hier een dag mee uit te leven. Het is een zeer zonnige en warme 1ste Pinksterdag hier in Tobago, vergelijkbaar met Nederland zullen we dit keer maar zeggen.

Store Bay: Snorkelen

Zaterdag 26 mei 2012:

Positie Store Bay: 11°09.49' N 60°50.48 W
Vandaag zijn we traditioneel de omgeving gaan verkennen. Het is hier in de omgeving redelijk toeristisch met dito souvenirkraampjes, snackbars, kroegen en restaurants. De meeste toeristen komen uit Duitsland (de Lidle heeft een vakantieaanbieding naar Tobago) en uit Engeland. Het klimaat is hier veel droger dan Trinidad. De bewolking kan over deze redelijk lage landtong makkelijk overwaaien, terwijl Trinidad met zijn heuvels de bewolking omhoogdrijft en vasthoudt. Hierdoor dus meer zon op Tobago.

Aan de kust, direct voor de ankerplek, ligt voor een hotel een golfbreker van basaltblokken. Dit om de badgasten van het hotel beschutting te geven voor de golven van de Caribische zee. ’s Middags gaan we snorkelen bij deze pier van basaltblokken, die maar 100 meter van de Rafiki verwijderd is, en we ontwaren een prachtig onderwater schouwspel! Er is al redelijk wat aangroei van koraal op dit vrij jonge kunstmatige rif en het krioelt van de mooie kleurrijke koraalvissen. Halverwege de pier zien we de op de bodem resten van een zeiljacht dat hier tijdens een storm op dit rif kapotgeslagen is. Triest voor de eigenaren van dit jacht maar heel leuk voor de snorkelaars.

Golfbreker voor hotel is een waar snorkelparadijs.

Bij terugkomst op de Rafiki controleert Loud voor de zekerheid nog even of ons anker al goed ingegraven is, zodat we verzekerd zijn van een goede houvast……

In de avond gaan we een hapje eten in een van de vele restaurants en nemen nog een afzakkertje in de Beach Bar, prachtig gelegen aan het strand direct voor de ankerplek. Hier ontmoeten we de Italiaan Davide, die net voor anker gegaan is. Hij is op weg naar Frans Guyana. Hij wil op de Maroni-rivier, de rivier op de grens tussen Frans-Guyana en Suriname, een jachthaven opzetten. Hij begint met de exploitatie van moorings en wat primitieve jachtactiviteiten.

Van La Vache Bay (Trinidad) naar Store Bay (Tobago)

Vrijdag 25 mei 2012:

Positie Store Bay: 11°09.49' N 60°50.48 W
Op vrijdagmorgen vertrekken we vroeg naar Tobago. De tocht van La Vache bay naar Tobago is niet bezeild. De hele route is pal wind-in (de NO passaatwind) en nog stroom tegen op de koop toe, motoren dus, ploffen in het jargon. De afstand van La Vache bay tot Tobago is 45 nm. Tegen het einde van de middag gaan we voor anker in Store Bay, iets zuidelijk van Pigeon Point en het bekende Buccoo Reef. 

Er liggen hier een 8-tal jachten voor anker en we zien weer een bekende van ons, het Engelse jacht “Cape”. Het wereldje van de zeilers is écht klein. We hebben de “Cape” met als schipper Dave ontmoet in Gambia in januari. Dave en Sarah komen meteen even gedag zeggen en helaas gaan ze morgenvroeg verder naar Bequia. We zullen hun zeker een dezer dagen weer treffen.

We hebben via een zwak signaal “een beetje” internet aan boord, niet snel maar voor een beetje beperkt surfen en e-mail voldoende.

Vanuit de ankerplaats kijken we uit over een heus Bounty-strand met dito palmbomen. Het water is blauwgroen en kristalhelder.

Strand gezien vanaf onze ankerplaats

La Vache Bay

Donderdag 24 mei 2012:

Positie La Vache Bay: 10°45.93' N 61°28.39 W
La Vache Bay ligt ongeveer 20 NM oostelijk van Scotland bay aan de noordkant van Trinidad.

Onderweg van Scotland Bay naar La Vache Bay

Het is een prachtige baai met ruige hoge rotsen die volledig door het ondoordringbaar oerwoud overwoekerd zijn. We ankeren bij een klein strandje in deze totaal onbewoonbare en verlaten baai. We krijgen hier echt een soort Robinson Crusoe gevoel. Loud zwemt naar het verlaten strand en ontwaard hier een compleet geraamte van een grote dolfijn. In de tropische begroeiing aan het strand ziet hij een prachtige kolibrie nectar uit een bloem halen.
Als we naar het noorden kijken dan zien we nog kleine eilandjes voor de kust bij de ingang van de baai liggen, deze baai is echt een hemelse plek.
“Ieder voordeel heb z’n nadeel” is door een beroemde Amsterdamse voetballer ooit gesteld en dit geldt hier in Trinidad blijkbaar ook. De paradijselijke baai van La Vache is niet erg beschut voor de golven uit het noordoosten, de richting van de passaatwind. De Rafiki rolt behoorlijk, wat onze nachtrust geen goed doet.

Scotland Bay

Dinsdag 22 mei 2012 en woensdag 23 mei 2012:

Positie Scotland Bay: 10°42.15' N 61°39.80 W
Scotland Bay ligt op het meest westelijke puntje van het eiland Trinidad. Het is een populaire baai voor dagjesmensen uit Chaguaramas. We gaan hier rond de middag voor anker. Met ons ligt nog een Duits en een Engels jacht voor anker. Scotland bay is een mooie pittoreske baai in het oerwoud. Er is geen strand, alleen wat kleine ruines en resten van aanlegsteigers. Deze zijn in de 2e wereldoorlog gebouwd voor de marinebasis.

Scotland Bay

Er zit blijkbaar veel vis in het water, omdat er veel pelikanen voortdurend in het water duiken om een hapje te verschalken. De pelikaan jaagt vergelijkbaar als bijvoorbeeld de Jan-van-gent door met hoge snelheid in het water te duiken. Het grote verschil is dat de Jan-van-gent als een ervaren schoonspringer met een hoge snelheid en kleine plons elegant het water doorkliefd. De pelikaan daarentegen valt, of liever nog smakt, quasi plat en lomp met een grote plons op het wateroppervlak. Het lijkt zelfs of hij elke keer van de klap “moet bijkomen”. In het begin schrik je elke keer als zo’n onnozelaar in de buurt van de boot in het water kwakt. Effectief is het wel, er wordt veel vis gevangen door deze aparte maar ook mooie vogels.

Pelikaan op zoek naar een lekker hapje.

Gewapend met plamuurmesjes gaan we de aangroei aan de romp van de Rafiki te lijf. In de 4 weken Chaguaramas is er opvallend veel aangroei gekomen. De gehele onderkant van de boot zit vol met schelpdiertjes, die we alleen met veel geweld los kunnen steken. We kunnen nu alleen het gedeelte van de romp dat niet te diep onder het wateroppervlak steekt reinigen. Voor de lagere gedeelten hebben we te weinig lucht. We zullen uitkijken naar een duikfles om zo dieper te kunnen duiken en langer onder water te kunnen blijven. We hebben nu ongeveer de helft van de aangroei weggestoken. 

Na zonsondergang komt er nog meer leven hier in het oerwoud op gang. Met de zaklamp onderscheiden we grote scholen vis die voortdurend door grotere roofvissen aangevallen worden, het krioelt rond de boot van de vis. Opmerkelijk is verder dat er veel grote vleermuizen (vliegende honden) over het water en langs de boot scheren, een schitterend gezicht. We tellen op één moment 5 van zo’n reuzevleermuizen. De reuzevleermuizen jagen ook op vis jagen door vlak over het water te scheren. Met hun klauwen proberen ze de vis te pakken.
De “beloofde” brulapen en kapucijneraapjes hebben we helaas niet gezien of gehoord.

Chaguaramas, verdere plannen

Maandag 21 mei 2012:

Positie Chaguaramas: 10°40.78' N 61°38.08 W
Morgen gaan we weer verder met onze reis, de kortste etappe die we tot nu toe gemaakt hebben, namelijk van Chaguaramas naar Scotland bay, de uiterst westelijke punt van Trinidad. Dit is een reisje van 3 NM, ½ uur varen. Niet eens de moeite waard om de zeilen op te zetten. Dit is een mooie baai bekend van de vele apen. We zijn benieuwd en hebben al bananen meegenomen om de diertjes te lokken. Vervolgens gaan we naar twee à drie baaien aan de noordkust van Trinidad. De laatste baai wordt Grand Rivièra, waar in dit jaargetijde veel Leaterback zeeschildpadden hun eieren op het strand leggen. We gaan dit observeren zonder de diertjes te storen. Vervolgens gaat de reis verder naar Tobago om hier te snorkelen in de koraalriffen. Op bijgaande Google Earth plaatje is de tocht tot nu toe en de planning weergegeven. Maar ja, iedereen weet wat deze planning waard is…

Planning Trinidad/Tobago

Tocht tot nu toe

Vandaag hebben we uitgeklaard bij de douane en immigratie en Marlène heeft nog de laatste inkopen gedaan. In de avond gaan we wokken met Marie en Louis. Het wordt een gezellige avond met lekker eten.

Chaguaramas, wandeltocht langs de zee

Zondag 20 mei 2012:

Vandaag was een heerlijk warme dag hier in Trinidad. ’s Middags zijn we nog een stukje van het schiereiland Chaguaramas gaan verkennen. Op deze zondag is het druk aan het strand. De meeste vrouwen hier in Trinidad zwemmen met een T-shirt over de bikini of badpak. Dit een goede zaak aangezien de meeste vrouwen hier een behoorlijk Rubensfiguur hebben. Het lijkt op een algemene vorm van gêne of preutsheid, wat het is weten we niet, opvallend ten opzichte van Europa is het zeker. 

Wat verder opvalt is de zeer luide muziek die uit diverse auto’s schalt, ondanks de diverse verbodsborden.

Een willekeurig gezin aan het strand met hun eigen muziekinstallatie. 

Chaguaramas

Zaterdag 19 mei 2012:

Vandaag zagen we hier in Chaguaramas de mensen een potje cricket spelen. Deze van origine Engelse “sport” levert voor ons altijd verbazing op. We hebben 15 minuten naar het spel gekeken en we weten de essentiële zaken van deze teamsport nog niet:

 

Cricket

Ten eerste: Wie is bij wie, iedereen is in hetzelfde witte pakje. Het is 32 C in de schaduw en de spelers dragen lange broeken en sweaters met lange mouwen!

Ten tweede: Waar gaat het om, wat is het doel van elk team, hoe kun je winnen? Dit hebben we gezien: er staat aan twee kanten van het centrum van de bedrijvigheid een gammele houten constructie, die door iemand met een eind hout verdedigd wordt. Vervolgens gooit iemand een balletje met als ogenschijnlijk doel het zielige houten hekje te slopen. Na deze worp, raak of niet, begint er iemand te rennen, schijnbaar zonder doel/bestemming en de rest van de spelers, of liever gezegd “de aanwezigen op het speelveld”, kijken rustig toe, hoe deze persoon zich inspant. Het doel van de inspanning en het uiteindelijke resultaat is ons volstrekt onduidelijk. Er staan/wandelen zelfs personen bij met een hoed (geen petje maar écht een hoed) die aan dit “spel” meedoen!
Het totale gebeuren is niet opwindend en er gebeurt opmerkelijk weinig. In ieder geval is het woord sport volgens ons totaal niet van toepassing op dit tijdverdrijf. Aan de rand van het speelveld zitten een 20-tal toeschouwers. Wij kunnen niet geloven dat mensen door dit spel geboeid kunnen zijn. Geef ons dan maar de 10 km schaatsen.

Vanmiddag stond er gelukkig ook nog een échte sport op het programma namelijk voetbal. Om 14:30 uur plaatselijke tijd was het aanschuiven in de Feel Oh bar voor de finale van de Champions League, de finale tussen Chelsea en Bayern München. Een boeiende wedstrijd met Chelsea als onterechte winnaar.

Pitch lake, La Brea

Vrijdag 18 mei 2012:

Positie Chaguaramas: 10°40.78' N 61°38.08 W
Vandaag vroeg op, we gaan naar het zuiden van Trinidad naar het wereldberoemde pitch-lake in La Brea. We reizen met de bus naar Port of Spain, vervolgens met de watertaxi naar San Fernando (50 km in 35 minuten en dat voor € 1,80 pp) en dan nog met de bus naar La Brea.
Het Pitch Lake is een meer van teer/bitumen.

Pitch lake in La Brea

Door afzettingen van mineralen uit de betumen ontstaan mooie kleurcontrasten met het zwart van het teer.

Dit meer is ontstaan in de prehistorie. Door een breuk in de aarde stroomt de olie vanzelf naar de oppervlakte. Na duizenden jaren wordt de dikkere teer/bitumen gevormd. Een enorme milieuvervuiling waar moeder aarde zelf verantwoordelijk voor is. Of is het dan geen vervuiling meer maar heet het “een wonderlijke speling van de natuur”? In ieder geval leeft de flora en fauna in harmonie met dit indrukwekkende natuurverschijnsel.
Er zijn op de aarde nog drie plaatsen waar via deze natuurlijke weg een teerput gevormd is, namelijk in Noorwegen, Californië en Venezuela. De teerput in Trinidad is uniek. Door de unieke samenstelling van deze teer wordt hier commerciële asfalt van gemaakt.

Uitleg over de verwerking van het teer/betumen tot verwerking van het commerciële asfalt. Op de achtergrond de wagons, waarmee het naar de fabriek vervoerd wordt.

Ze produceren hier 160 ton per week en de gids beweerde dat elke weg op de wereld hiermee gemaakt is. Dit zegt volgens ons meer over zijn beperkte wereldbeeld dan over de kwaliteit en hoeveelheid van het geproduceerd teer. De afmetingen van dit “lek” in de aardkorst is overigens 40 hectare oftewel een meertje met een diameter van ongeveer 750 meter. De diepte van het teermeer is 75 meter. Als we terugrijden lijkt het ons verstandig voor T&T om wat meer van dit asfaltmeer over hun eigen wegen te smeren, want zo veel soeps is de kwaliteit van het huidige asfalt echt niet! We zouden willen zeggen: maak wat meer reclame voor je product en gebruik het zelf!
Rondom het meer groeien bomen met cashewnoten.

Cashewnotenboom.

In de beekjes groeien waterplanten met witte, rose en paarse bloemen. Verder zien wij verschillende soorten vogels op en rondom het meer, zoals gieren, sandpiper en andere waar we de naam niet van weten.

Er lopen verschillende beekjes door het asfaltmeer. Het water is zeer warm en heeft een geneeskrachtige werking. Helaas moet je dan dagelijks naar het meer komen.

Chaguaramas

Donderdag 17 mei 2012:
Positie Chaguaramas: 10°40.78' N 61°38.08 W
De steeldrum vindt zijn oorsprong in T&T. Ook de uit Jamaica overgewaaide trends als rastahaar en de reggaesound zijn hier heel populair. Er zijn veel mannen, van jong tot oud, die een ongewassen, vettig en vervilt rastakapsel hebben, de zogenaamde dreadlocks.

Overdag zaten we “gevangen” op onze boot: de dinghy is lek en deze moest geplakt worden. Aan het einde van de middag konden we de “brandweer” weer in gebruik nemen. Overigens nog een opmerking voor Dirk: de buitenboordmotor loopt nog altijd super, je hoeft er bij wijze van spreken maar naar te kijken en hij start al! In de avond zijn we weer even gaan borrelen op de schitterende “Carmen Sita” van Björn, dit keer waren ook Louis en Marie van de partij. Marie had een overheerlijke lasagne bereid.

Björn gaat met de “Carmen Sita” terug naar de Azoren en vervolgens naar de Canarische eilanden waar hij de zomer gaat doorbrengen. In het najaar komt hij weer terug naar de Carrieb. Hij zal Shermel afzetten op Union Island (St. Vincent) waar haar ouders wonen en waar ze de zomer zal doorbrengen. 

Chaguaramas, dinerparty op de “Carmen Sita”

Woensdag 16 mei 2012:

Positie Chaguaramas: 10°40.78' N 61°38.08 W
Het koude voorjaar in Nederland moet een uitzondering zijn, want de wetenschappers hier in Trinidad zijn er eindelijk in geslaagd om onweerlegbaar te bewijzen dat de aarde de laatste 100 jaar aan het opwarmen is. Ze hebben dit gedaan naar aanleiding van de populariteit van damesondergoed vanaf de 19de eeuw:

In de avond zijn we uitgenodigd voor een dinerparty op de “Carmen Sita”, de Noorse boot van Björn die we afgelopen donderdag ontmoet hebben op de muzikale Barbequeavond.
Het schip van Björn is indrukwekkend. Björn is nu 59 jaar oud en heeft in 1985 de vissersboot van zijn grootvader gekocht. Hij heeft dit houten schip van 17m uit 1912(!) omgebouwd tot zeiljacht. Hij heeft hier 12 jaar over gedaan. Het schip weegt nu 60 ton en is gebouwd met eiken spanten met mahonie romp. De tweemaster is een vlotte zeiler en heeft een dagrecord geklokt van 240 nm. Verder is de inrichting vakkundig, klassiek in mahonie uitgevoerd. Een paar mooie details: het kompas is nog van het originele schip uit 1912, het stuurwiel is van een vooroorlogse Noorse walvisvaarder en binnen tikt een klok uit een onderzeeboot uit de 2e wereldoorlog. Björn gaat de boot gebruiken als charterschip om inkomsten te genereren. Shermel wordt dan kok en gastvrouw aan boord. Shermel bereidde een perfecte maaltijd die bestond uit kippenpootjes, garnalen, roerbakgroenten en pasta, kortom: heerlijk.

Port of Spain, zoo

Dinsdag 15 mei 2012:

Positie Chaguaramas: 10°40.78' N 61°38.08 W
Vandaag met de bus naar Port of Spain gegaan voor informatie over het eiland, informatie over de aanvraag van een visa voor Amerika en sightseeing. Door de week wordt een belangrijk gedeelte van het straatbeeld in Port of Spain bepaald door de schoolkinderen die hier verplicht een schooluniform dragen. Blijkbaar heeft niet alleen elke school, maar ook elke klas een eigen uniform want we zien heel veel verschillende combinaties.

Verschillende schooluniformen.

In het noorden van de stad komen langs een enorm groot modern gebouw. Na navraag hierover blijkt dit het theater van Port of Spain te zijn. Dit gebouw is buitensporig luxe, groot en dus duur. Waarschijnlijk een persoonsverheerlijking van een van de leden van de Trinidadiaanse politiek.

Theater Port of Spain.

Niet ver hier uit de buurt ligt hat stadspark met aan de rand luxe villa’s die nog stammen uit de bloeiperiode van de Engelse koloniale tijd, 1900 – 1935. We zien prachtige gebouwen, de meeste met veel achterstallig onderhoud.

Huizen gebouwd in de periode van 1900-1910.

Iets ten noorden van het park is de dierentuin. Het grootste verschil van deze dierentuin met dierentuinen in Nederland is dat nagenoeg alle dieren in deze dierentuin hier ook in het wild voorkomen. Het is een mooie, niet al te grote, goed onderhouden dierentuin. De vogels die hier vrij rondvliegen zijn trouwens vergelijkbaar mooi dan diegene die in gevangenschap zijn te bewonderen. We zien bijvoorbeeld in de bloemenperken in de dierentuin twee heel mooie kolibries…

Chaguaramas, brood bakken

Maandag 14 mei 2012:

Positie Chaguaramas: 10°40.78' N 61°38.08 W
Marlène heeft vanmorgen les gekregen in brood bakken bij Marie, de Zweedse vriendin van Louis. Marie is eigenaresse geweest van een hotel met een groot restaurant. Zij maakte dagelijks zelf vers brood voor haar gasten. Het is ongelooflijk hoe zij met de beperkte middelen aan boord weer een prachtig luchtig brood heeft gebakken. Met het brood dat Marlène normaal bakt, kun je de oorlog winnen. Veel te compact en veel te zwaar. Vandaag kunnen we genieten van het brood van Marie, woensdag moet Marlène zelf aan de bak, een soort examen dus!

Marie bakt een heerlijk luchtig brood.

Als laatste nog een rectificatie voor het volgende: inwoners van Trinidad worden niet, zoals eerder in het blog vermeld, Trinidorianen genoemd maar officieel Trinidadianen, een leuke vraag voor Triviant (overigens vind ik de door mij uit mijn duim gezogen naam Trinidorianen veel beter klinken).

Chaguaramas, waarde van de Trinidadse dollar

Zondag 13 mei 2012: 

Positie Chaguaramas: 10°40.78' N 61°38.08 W
’s Morgens hebben we afscheid genomen van Rob en Jacqueline, zij vliegen via Suriname terug naar het koude Nederland.

In T&T wordt betaald met de T&T dollar. Deze valuta is een redelijk stabiele munt en op dit moment is een Trinidadse dollar( $1,- TT ) € 0,12 waard.
Het idiote is nu dat de bankbriefjes beginnen bij een waarde van $1,- TT, vervolgens $5, $10, $20 en $100 TT. Een bankbriefje met een hogere waarde hebben we hier nog niet gezien. Let wel, $100 TT is maar €12,-! Als we hier pinnen dan krijgen we een hele stapel geld. Vervolgens krijg je bij betalen heel veel briefjes terug, het lijkt wel Monopoly in het echt. Iedereen loopt hier met stapels briefgeld rond maar de waarde is relatief erg laag (bv. 10 briefjes van $1,- zijn maar €1,20 waard).
Maar het wordt nog gekker. Er is ook muntgeld dat begint bij 1 dollarcent, dus €0,0012 (!), en vervolgens 5, 10 en meest waardevolle munt is die van 25 dollarcent met een waarde van 2,4 Eurocent! Er wordt strikt mee betaald en je krijgt bij het wisselgeld altijd nog muntgeld. We schatten dat de metaalwaarde van deze munten hoger is dan de valutawaarde. Het leven is hier wat betreft de dagelijkse levensbehoeften goedkoper dan in Europa (voedsel, drank, vervoer), de overige producten kennen vaak Europese prijzen. In waarde stellen deze muntjes dus niets voor, maar er wordt wel braaf mee gewerkt, en er wordt nooit afgerond.

In de busjes wordt het bedrag voor een rit, meestal tussen de $3,- en $5,- gerekend met hele dollars. Er zijn veel passagiers op een route en de chauffeur heeft geen kassa: elke chauffeur rijdt voortdurend met een dik pak briefgeld in de hand. Bellen kunnen ze alleen maar handsfree, want één hand is bezet door het pak geld en zonder handen wordt wel erg link (eigenlijk is dit pas écht handsfree). We verwachten dat in de toekomst hier in T&T een regel in de verkeerswet komt die “money-free driving” verplicht zal stellen.

Taxichauffeur sorteert onder het rijden de briefjes op grootte.

Chaguaramas, kaaimannen

Zaterdag 12 mei 2012:

Positie Chaguaramas: 10°40.78' N 61°38.08 W
Vandaag zijn we vanaf de haven richting het dorp/stadje Chaguaramas gelopen. Chaguaramas is de westelijke punt van Trinidad en betekent “palmen”. In de 2e wereldoorlog werd dit gedeelte van Trinidad uitgeleend aan de Verenigde Staten voor de bouw van een marinebasis. Het gebied is vanaf 1963 weer onder gezag van T&T.
Onderweg passeren we de marinebasis van Trinidad. De doorgaande weg langs deze basis is afgesloten voor verkeer, maar wij kunnen zonder problemen doorlopen. Bij de basis is een groot evenement gaande. Manschappen van verschillende legeronderdelen staan netjes in hun zondagse uniform in de houding op een groot afgesloten terrein op de basis. Bij de diverse chique partytenten (ala Neptunes) zijn hoogwaardigheidsbekleders met hun echtgenotes (dames in het lang) aan het borrelen. Op het terrein worden met de troepen verschillende exercities uitgevoerd, het lijkt op een soort machtsoverdracht. Wanneer we weer verder lopen komt ons een colonne met geblindeerde SUV’s tegemoet, voorafgegaan door twee motoragenten. In een van deze auto’s zit blijkbaar een belangrijk persoon en blijkbaar vertrouwen ze ons niet (waarschijnlijk Marlène niet met haar verdachte rugzak). Een deur van een van de SUV’s gaat tijdens het rijden open en een tot de tanden gewapende commando volgt ons met een gespannen blik en met een UZI in de aanslag. We lopen zonder verdachte bewegingen verder…

Verderop lopen we via het strand terug naar de openbare weg langs een klein riviertje. We zien wat bewegen in het water en zien twee Kaaimannen van ongeveer 1,5 meter langzaam wegzwemmen.
Helaas hebben we de camera niet meegenomen, dus is er geen beeldmateriaal van bovenstaande gebeurtenissen.

‘s Avonds is er een afscheidsborrel van Rob en Jacqueline. Dit wordt gedaan met een typisch Trinidoriaanse traditie namelijk met een heerlijke broodje “Bake ’n Sharck” en een pilsje.

Chaguaramas

Vrijdag 11 mei 2012:

Positie Chaguaramas: 10°40.78' N 61°38.08 W
Rob en Jacqueline gaan voor een half jaar terug naar Nederland en vliegen zondag terug naar het vaderland. Hun boot, de Mary-Eliza, wordt deze periode op de kant gezet en vanmorgen werd hij uit het water gehaald.



Mary Eliza wordt uit het water getild.

Verder vandaag niet zo veel gedaan. Dat komt ervan als je de dag van te voren een barbecue hebt gehad.

Barbecue met band

Donderdag 10 mei 2012:

Positie Chaguaramas: 10°40.78' N 61°38.08 W
Voor de gezelligheid is vanavond weer een BBQ georganiseerd met Rob, Jacqueline, Louis, Maria en ons. Tijdens het borrelen en bakken komt een koppel, wat ook hier in de baai voor anker ligt, ons vergezellen. Het zijn Björn uit Noorwegen en Chamel uit St Vincent, een eiland hier in de Carrieb. Tijdens het gesprek blijkt dat Chamel een verdienstelijke zangeres is. Ze zingt iets voor ons maar ze vindt zingen zonder muzikale begeleiding moeilijk. Rob stelt dan voor om haar met de trompet te begeleiden. Na het voordragen van een paar nummers met de prachtige muzikale begeleiding van Rob, merkt de Zweedse Maria (vriendin van de Groninger Louis) op dat ze ook wel wat Zweedse liedjes wil zingen en wil deze zelf op een gitaar begeleiden. Björn haalt snel zijn gitaar van de boot en er ontstaat een heuse band hier aan de BBQ! Het is een zeer vermakelijk feestje met zang en dans op deze donderdagavond hier in Trinidad. Helaas zijn er deze avond geen foto’s gemaakt.

Chaguaramas, plannen Venezuela

Woensdag 9 mei 2012:

Positie Chaguaramas: 10°40.78' N 61°38.08 W
Aan het einde van deze woensdag zijn we op bezoek gegaan bij Rob en Jacqueline om informatie te verzamelen over de plekken die zij bezocht hebben tijdens hun reis.
Er wordt ook gesproken over een van hun favoriete plekken die ze bereisd hebben, namelijk Venezuela. We liggen nu vlak langs de kust van Venezuela en je kunt vanaf Chaguaramas de kust van Venezuela duidelijk zien. Rob en Jacqueline hebben Venezuela 10 jaar geleden bevaren en toen was dit land nog redelijk veilig en het land is paradijselijk mooi. Op dit moment horen we vervelende berichten over dit land en met de zeilboot het land aandoen wordt stellig afgeraden. Boten worden overvallen of er wordt door de plaatselijke (corrupte) overheid woekerprijzen gevraagd om in te klaren.
Vandaag zijn we Thomas tegengekomen die we ontmoet hebben in Gambia. Hij vertrekt vandaag naar Venezuela. We spreken met hem af dat we via de mail contact houden over de situatie daar.

Gaspar Grande

Dinsdag 8 mei 2012:

Positie Chaguaramas: 10°40.78' N 61°38.08 W
Ongeveer 1 mijl vanaf onze ankerbaai ligt het kleine eiland Gaspar Grande. Volgens de reisgids van T&T uit 2002 zou op dit eiland een jachthaven zijn en een groot resort waar huisjes verhuurd worden. Met onze dinghy zijn we op deze stralende dinsdag hier naar toe gevaren. Toen we aanmeerden in de haven zagen we totaal geen mensen. De haven en de omringende huizen waren verlaten.

Havenkantoor is al jaren gesloten. Op bord staat dat je eerst toestemming moet hebben van de eilandbewoners (die er nog wonen) om het eiland te betreden.

Het resort is groot met wel 100 huizen in verschillende groottes, van 1-kamer appartement tot villa’s. Een strand met waterglijbaan en zwembad, tennisbanen, restaurants etc. Maar het is compleet verlaten en we schatten, aan de hand van de verwaarlozing, dat het park al een paar jaar niet meer in gebruik is. We voelen ons als Will Smith in “I am legend”.

Deze weg is bijna overgenomen door het oerwoud.

Onbegrijpelijk dat dit luxe bungalowpark in deze paradijselijke omgeving gesloten is en het nu overgeleverd is aan de elementen en het oerwoud.

Verlaten strand met huisjes van het resort op de achtergrond.

Verlaten stoelen op het strand. Wij hebben hier nog heerlijk gesnorkeld.

Port of Spain

Maandag 7 mei 2012:

Positie Chaguaramas: 10°40.78' N 61°38.08 W
Op deze maandag zijn we met z’n beidjes gezellig naar de stad geweest (Port of Spain dus). Wat aan de Trinidorianen het meeste opvalt zijn vooral twee zaken:

1. De taal
Dit zou Engels moeten zijn maar op de manier zoals het hier gesproken wordt is het niet verstaanbaar. Het gebrabbel is weliswaar Engels maar de manier zoals het hier uitgesproken wordt lijkt op “hoe kan ik Engels praten zodat niemand het verstaat”. We moeten nagenoeg altijd vragen “I’m sorry, but I couldn’t understand you”. Vervolgens wordt het gezegde herhaald in hetzelfde dialect zullen we maar zeggen. Vervolgens vraag je dan: “Please, can you speak slowly, understandable, international English, we can’t understand your language”. Daarna volgen 3 mogelijkheden:
· De betreffende Trinidoriaan is beledigd en loopt weg.
· Er wordt weer onverstaanbaar gebrabbeld zodat wij maar weglopen.
· Er wordt verstaanbaar gecommuniceerd.
In het algemeen kun je stellen dat bovenstaande mogelijkheden gelijk verdeeld zijn, zodat we maar met 1/3 van de mensen normaal kunnen communiceren.

2. Het werktempo van bedienend personeel
Het bedienend personeel in winkels en restaurants is opvallend ongeïnteresseerd in hun werk en ook in hun klanten. Als je een winkel binnenloopt, dan zie het personeel al denken “ik zou het op prijs stellen dat je nu direct het pand weer verlaat”. Ze worden namelijk gestoord in de bezigheden die ze doen als er geen klanten zijn. Deze bezigheden zijn over het algemeen:
- Mobiel bellen
- Patience spelen op de computer
- Sms’en
- Slapen
- Spelen met het mobieltje
- Ouwehoeren met collega’s
- Naar buiten staren
- Rondhangen
Als je vervolgens geholpen wordt, gebeurd dit in een dusdanig langzaam tempo dat je de indruk krijgt dat ze het doen om de klanten te treiteren. De bediening praat gewoon door met collega’s als ze je helpen en ook de mobiel wordt tijdens het afrekenen gewoon opgenomen alsof het de normaalste zaak van de wereld is om zo de klanten te irriteren. 

Het kost echter geen klandizie, iedereen in de bediening hier in T&T vertoont dit gedrag.

Chaguaramas, gezonken boot en powerraces

Zondag 6 mei 2012:

Positie Chaguaramas: 10°40.78' N 61°38.08 W
Afgelopen nacht is op de ankerplaats twee vaartuigen gezonken. Een werkplatvorm en een kleine sleepboot. Beide waren al oud en geroest en niet meer in gebruik maar toch is het een raadsel hoe deze boten zo snel gezonken zijn. Alleen de boeg van de sleper steekt nog uit het water.

Gezonken boot enkele meters achter ons schip

Vanmiddag is er een powerboot-race. De twee grote watersportzaken hebben beiden zo’n snelheidkanon. Deze vaartuigen halen snelheden van wel 200 km per uur. Tegen de middag gaan deze boten naar de baai verderop waar de race plaats zal vinden.

Powerboten op weg naar de races

In plaats van dit spektakel te bekijken, gaan we domino spelen met ons “netje”. Helaas zijn ook de deelnemers aan dit dominotoernooi allemaal 25 jaar ouder als ons en had een defibrillator als hoofdprijs van dit evenement niet misstaan.

Chaguaramas, bamboebos en broodje Sharck

Zaterdag 5 mei 2012:

Positie Chaguaramas: 10°40.78' N 61°38.08 W
Elke morgen om 8:00 uur is er op kanaal 68 van de VHF radio een zogenaamd “netje”. Dit is een soort chat-café op de radio. Deze netjes ontstaan spontaan door een paar enthousiastelingen en het doel is om een communicatienetwerkje te hebben. Zo kunnen vragen gesteld worden door en aan “mede-cruisers”, worden zaken te koop aangeboden, ontvang je informatie over het weer en de georganiseerde activiteiten voor de komende dagen. Op deze Bevrijdingsdag zijn we met het netje meegegaan naar de jungle. We waren met een groep van ongeveer 20 personen waaronder 2 Britten, 2 Fransozen, 4 Hollanders en 12 (bejaarde) Amerikanen. Nu hebben de meeste volken in deze wereld wel een manier gevonden om respectvol oud te worden. Je gaat je in de meeste culturen gedragen naar je leeftijd. Amerikanen hebben dit totaal niet. De Amerikanen tijdens de jungletocht waren rond de 70 jaar oud maar liepen nog op Nikes (spreek uit Naikies), hadden vlotte haarbanden, mannen met lang haar, “snelle” Ray Ban zonnebrillen en veel te hippe sportkleding. Alsof we op stap waren met een groep Altzheimers die dachten dat ze pas 25 jaar oud waren en vergeten waren dat ze al 70 waren…

De tocht door het bamboebos was zeer indrukwekkend. Bamboe is familie van normaal gras en in dit bos krijg je door de vergelijkbare groeivorm van Bamboe met gras het idee dat je beland bent in de wereld van “Honey, I shrunk the kids”.

Bamboebos bij Macqueripe bay

Marlène in het bamboebos met op de achtergrond Rob van de Mary-Eliza.

Na de wandeltocht zijn we nog een specialiteit van Trinidad gaan eten, namelijk broodje Haai of zoals het hier heet: “Bake ’n Sharck”. Dit zijn stukken Haai die gepaneerd worden en daarna gefrituurd. Dit wordt geserveerd op een broodje met wat rauwkost en wat sausjes. Overigens is het lekker en Haai smaakt écht naar vis.

Chaguaramas, barbeque

Vrijdag 4 mei 2012:

Positie Chaguaramas: 10°40.78' N 61°38.08 W
Vanavond hebben we samen met Rob, Jaqueline, Louis en Marie gebarbequed onder het overdekt terras van marina Coral Cave. Ieder neemt zijn eigen drank en vlees/vis mee. Verder zorgt ieder stel voor een bijgerecht bv salade, koude schotel, satésaus enz, waar iedereen van kan eten. Een goed concept voor een gezellige avond.

Chaguaramas, regen

Donderdag 3 mei 2012:

Positie Chaguaramas: 10°40.78' N 61°38.08 W
Een druilerig dagje. Het regent vaak in deze regio. Het is droger als Suriname maar toch is er elke dag wel een buitje. De regen is wel warm want het blijft 27 – 32 graden, je krijgt het niet koud in de regen, je wordt alleen maar nat. Door dit natte en warme klimaat groeit alles hier “als hop” en krijg je een nagenoeg ondoordringbaar oerwoud en een fauna met een zeer rijke diversiteit. Verder heeft niemand in deze regio honger: door dit klimaat is er altijd voedsel in overvloed. Het warme, vochtige klimaat is wel vermoeiend. Bij de minst of geringste inspanning transpireer je direct. Wordt je niet nat door de regen dan wordt je dit wel door je eigen zweet. In de avond koelt het lekker af naar een goede 23 - 25 graden. We zijn al aan dit tropische klimaat gewend en vinden ruimtes met airco, bijvoorbeeld grote winkels, veel te koud. Deze zijn normaalgesproken afgesteld op een goede 20 graden…. De temperaturen nu in Nederland zijn voor onze begrippen nu zeer koud.
Vandaag is het de hele dag bewolkt en regent het regelmatig, een goede dag om weer wat aan de Rafiki te knutselen.

Chaguaramas

Woensdag 2 mei 2012:

Positie Chaguaramas: 10°40.78' N 61°38.08 W
Aan het einde van de middag zijn Marlène, Loud en Rob gaan lopen/joggen. ’s Morgens is het al te warm dus is gekozen voor de avond en dan kan Loud ook mee. Na de sportieve prestatie werd nog even nageborreld in de Sailorsbar. In de loop van de avond schuiven Louis en Maria aan. We hebben hun al ontmoet in Dakar en Domburg. Zij zijn vandaag hier aangekomen, na een tocht van 5 dagen, vanuit Suriname.

Chaguaramas, start lazy jacks

Dinsdag 1 mei 2012:

Positie Chaguaramas: 10°40.78' N 61°38.08 W
Vandaag hebben we een start gemaakt met het optuigen van een systeem dat het aftuigen van het grootzeil makkelijker maakt, de zogenaamde “lazy jacks”. Aangezien we redelijk “lazy” zijn aangelegd vinden we deze installatie prima op de Rafiki passen. In de winkels rondom de baai zijn de onderdelen hiervoor te krijgen dus de situatie is ideaal. Het is een behoorlijke installatie van blokken en lijntjes aan de giek en aan de hoofdmast dus, aan de slag. Daarnaast nog vele kleine reparaties van diverse zaken, alles gaat namelijk een keertje stuk en aan een boot zit veel “alles”. Tevens hebben we nog een kleine televisie opgehangen in de slaapkamer.